rastrejar
Catalan
Etymology
From rastre + -ejar. First attested in the 15th century.[1]
Pronunciation
Verb
rastrejar (first-person singular present rastrejo, first-person singular preterite rastregí, past participle rastrejat); root stress: (Central) /ɛ/; (Valencia) /e/; (Balearic) /ə/
- (transitive) to track (to follow the tracks of)
Conjugation
Conjugation of rastrejar (first conjugation, j-g alternation)
Derived terms
References
- ^ “rastrejar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
Further reading
- “rastrejar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “rastrejar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “rastrejar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ʁas.tɾeˈʒa(ʁ)/ [has.tɾeˈʒa(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /ʁas.tɾeˈʒa(ɾ)/ [has.tɾeˈʒa(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ʁaʃ.tɾeˈʒa(ʁ)/ [χaʃ.tɾeˈʒa(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ʁas.tɾeˈʒa(ɻ)/ [has.tɾeˈʒa(ɻ)]
- (Portugal) IPA(key): /ʁɐʃ.tɾɨˈʒaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /ʁɐʃ.tɾɨˈʒa.ɾi/
- Hyphenation: ras‧tre‧jar
Verb
rastrejar (first-person singular present rastrejo, first-person singular preterite rastrejei, past participle rastrejado)
- alternative form of rastejar
Conjugation
Conjugation of rastrejar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.