riþa
Old Swedish
Etymology
From Old Norse ríða, from Proto-Germanic *rīdaną.
Verb
rīþa
- to ride
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | rīþa | — | ||||
| participle | rīþandi, rīþande | riþin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | rīþer | rīþi, rīþe | — | rēþ | riþi, riþe | |
| þū | rīþer | rīþi, rīþe | rīþ | rēt | riþi, riþe | |
| han | rīþer | rīþi, rīþe | — | rēþ | riþi, riþe | |
| vīr | rīþum, rīþom | rīþum, rīþom | rīþum, rīþom | riþum, riþom | riþum, riþom | |
| īr | rīþin | rīþin | rīþin | riþin | riþin | |
| þēr | rīþa | rīþin | — | riþu, riþo | riþin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: rida