rozpisać

Polish

Etymology

From roz- +‎ pisać.[1][2][3][4] First attested in 1553.[5]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /rɔsˈpi.sat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -isat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pi‧sać

Verb

rozpisać pf (imperfective rozpisywać)

  1. (transitive) to rewrite (to write some text again but in a different graphic form) [with na (+ locative) ‘on what’]
  2. (transitive) to dole out (to divide something between several people) [with między (+ accusative) ‘between whom’]
  3. (transitive) to announce (to make something public by declaring it in writing)
  4. (transitive) to write out to (to divide the text into fragments assigning each part to a different person) [with na (+ accusative) ‘in what’]
  5. (transitive) to break in; to write out (to cause a new pen or pencil to begin writing without interruption)
  6. (transitive, Western Kraków, Sławków, Olkusz County) to write over (to send an invitation)
    Synonym: zaprosić
    Król rozpisáł na bál. (Western Kraków dialect, Sławków, Olkusz County)
    The king invited [them] to the ball.
  7. (transitive, obsolete) to write out (to send messages to many people)
  8. (transitive, obsolete) to manage a yard (okolnik)
  9. (intransitive, obsolete) to write off (to begin writing)
  10. (transitive, Middle Polish) to write up; to fill out (to create text, sometimes: by expanding it)
  11. (reflexive with się or obsolete, intransitive) to write out; to take up the pen (to write extensively about something or to express one's thoughts in writing) [with o (+ locative) ‘about what’; or with na temat (+ genitive) ‘on what topic’]
  12. (reflexive with się) to take up the pen (to begin writing; to express one's thoughts in writing)
  13. (reflexive with się, obsolete, law) to write in (to indicate in writing that one's opinion differs from the general opinion, to protest in writing, to record one's separate personal opinion)

Conjugation

Conjugation of rozpisać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpisać
future tense 1st rozpiszę rozpiszemy
2nd rozpiszesz rozpiszecie
3rd rozpisze rozpiszą
impersonal rozpisze się
past tense 1st rozpisałem,
-(e)m rozpisał
rozpisałam,
-(e)m rozpisała
rozpisałom,
-(e)m rozpisało
rozpisaliśmy,
-(e)śmy rozpisali
rozpisałyśmy,
-(e)śmy rozpisały
2nd rozpisałeś,
-(e)ś rozpisał
rozpisałaś,
-(e)ś rozpisała
rozpisałoś,
-(e)ś rozpisało
rozpisaliście,
-(e)ście rozpisali
rozpisałyście,
-(e)ście rozpisały
3rd rozpisał rozpisała rozpisało rozpisali rozpisały
impersonal rozpisano
conditional 1st rozpisałbym,
bym rozpisał
rozpisałabym,
bym rozpisała
rozpisałobym,
bym rozpisało
rozpisalibyśmy,
byśmy rozpisali
rozpisałybyśmy,
byśmy rozpisały
2nd rozpisałbyś,
byś rozpisał
rozpisałabyś,
byś rozpisała
rozpisałobyś,
byś rozpisało
rozpisalibyście,
byście rozpisali
rozpisałybyście,
byście rozpisały
3rd rozpisałby,
by rozpisał
rozpisałaby,
by rozpisała
rozpisałoby,
by rozpisało
rozpisaliby,
by rozpisali
rozpisałyby,
by rozpisały
impersonal rozpisano by
imperative 1st niech rozpiszę rozpiszmy
2nd rozpisz rozpiszcie
3rd niech rozpisze niech rozpiszą
passive adjectival participle rozpisany rozpisana rozpisane rozpisani rozpisane
anterior adverbial participle rozpisawszy
verbal noun rozpisanie

References

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “pisać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “pisać”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pisać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  4. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “rozpisać”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  5. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozpisać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading