satisfer
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin satisfacere, based on the conjugation of fer.
Pronunciation
Verb
satisfer (first-person singular present satisfaig, first-person singular preterite satisfiu, past participle satisfet)
- to satisfy
Conjugation
Conjugation of satisfer (second conjugation, irregular)
Related terms
Further reading
- “satisfer”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “satisfer”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “satisfer” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “satisfer” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.