siunga
Old Swedish
Etymology
From Old Norse syngva, from Proto-Germanic *singwaną.
Verb
siunga
- to sing
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | siunga | — | ||||
| participle | siungandi, siungande | sungin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | siunger | siungi, siunge | — | sang | sungi, sunge | |
| þū | siunger | siungi, siunge | siung | sangt | sungi, sunge | |
| han | siunger | siungi, siunge | — | sang | sungi, sunge | |
| vīr | siungum, siungom | siungum, siungom | siungum, siungom | sungum, sungom | sungum, sungom | |
| īr | siungin | siungin | siungin | sungin | sungin | |
| þēr | siunga | siungin | — | sungu, sungo | sungin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | siungs | siungis, siunges | — | sangs | sungis, sunges | |
| þū | siungs | siungis, siunges | — | sangts | sungis, sunges | |
| han | siungs | siungis, siunges | — | sangs | sungis, sunges | |
| vīr | siungums, -oms | siungums, siungoms | — | sungums, sungoms | sungums, sungoms | |
| īr | siungins | siungins | — | sungins | sungins | |
| þēr | siungas | siungins | — | sungus, sungos | sungins | |
Descendants
- Swedish: sjunga