składnica

See also: składnicą

Polish

Etymology

From skład +‎ -nica. First attested in 1811.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /skwadˈɲi.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: skład‧ni‧ca

Noun

składnica f

  1. repository (location for storage, often for safety or preservation)
    Synonyms: magazyn, skład, przechowalnia, repozytorium, składowisko
  2. depository (place where something is temporarily deposited)

Declension

Declension of składnica
singular plural
nominative składnica składnice
genitive składnicy składnic
dative składnicy składnicom
accusative składnicę składnice
instrumental składnicą składnicami
locative składnicy składnicach
vocative składnico składnice

Derived terms

adjective
noun
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Ignacy Franciszek Stawiarski (1811) Powszechne prawo kryminalne dla państw pruskich. Cz. 1, Ordynacya kryminalna‎[1] (in Polish), page xx

Further reading

  • składnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • składnica in Polish dictionaries at PWN
  • składnica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.