składniczy

Polish

Etymology

From składnik (“ingredient”) +‎ -y. First attested in 1844.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /skwadˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: skład‧ni‧czy

Adjective

składniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (obsolete) synthetic
    Synonym: syntetyczny

Declension

Declension of składniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative składniczy składnicza składnicze składniczy składnicze
genitive składniczego składniczej składniczego składniczych
dative składniczemu składniczej składniczemu składniczym
accusative składniczego składniczy składniczą składnicze składniczych składnicze
instrumental składniczym składniczą składniczym składniczymi
locative składniczym składniczej składniczym składniczych
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Bronisław Trentowski (1844) Myślini czyli Całokształt loiki narodowej‎[1] (in Polish), volume 2, page 41

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.