składność

Polish

Etymology

From składny +‎ -ość. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈskwad.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -adnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: skład‧ność

Noun

składność f

  1. neatness, quality of being well-formed, well-constructed

Declension

Declension of składność
singular
nominative składność
genitive składności
dative składności
accusative składność
instrumental składnością
locative składności
vocative składności
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “składność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.