składnicowy

Polish

Etymology

From składnica +‎ -owy. First attested in 1913.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /skwad.ɲiˈt͡sɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: skład‧ni‧co‧wy

Adjective

składnicowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) repository, depository

Declension

Declension of składnicowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative składnicowy składnicowa składnicowe składnicowi składnicowe
genitive składnicowego składnicowej składnicowego składnicowych
dative składnicowemu składnicowej składnicowemu składnicowym
accusative składnicowego składnicowy składnicową składnicowe składnicowych składnicowe
instrumental składnicowym składnicową składnicowym składnicowymi
locative składnicowym składnicowej składnicowym składnicowych
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Dziennik Poznański : wychodzi codziennie z wyjątkiem poniedziałków i dni poświętnych‎[1] (in Polish), volume 55, number 103, 6 May 1913, page 6

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.