skaði
Faroese
Etymology
From Old Norse skaði, from Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)keh₁t- (“damage, harm”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskɛaːjɪ/
- Rhymes: -ɛaːjɪ
Noun
skaði m (genitive singular skaða, plural skaðar)
Declension
| m1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skaði | skaðin | skaðar | skaðarnir |
| accusative | skaða | skaðan | skaðar | skaðarnar |
| dative | skaða | skaðanum | skaðum | skaðunum |
| genitive | skaða | skaðans | skaða | skaðanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse skaði, from Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)keh₁t- (“damage, harm”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskaːðɪ/
- Rhymes: -aːðɪ
Noun
skaði m (genitive singular skaða, nominative plural skaðar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skaði | skaðinn | skaðar | skaðarnir |
| accusative | skaða | skaðann | skaða | skaðana |
| dative | skaða | skaðanum | sköðum | sköðunum |
| genitive | skaða | skaðans | skaða | skaðanna |
Derived terms
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *skaþô, from Proto-Indo-European *(s)keh₁t- (“damage, harm”).
Noun
skaði m (genitive skaða, plural skaðar)
- harm, damage
- gera einum skaða
- to do someone harm
- loss
- murder, bane, death
- verða einum at skaða
- become someone's bane
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skaði | skaðinn | skaðar | skaðarnir |
| accusative | skaða | skaðann | skaða | skaðana |
| dative | skaða | skaðanum | skǫðum | skǫðunum |
| genitive | skaða | skaðans | skaða | skaðanna |
Descendants
- Icelandic: skaði
- Faroese: skaði
- Norwegian:
- Old Swedish: skaþi
- Old Danish: skathi
- Danish: skade
- → Middle English: scathe, skathe