skado
See also: skaðo
Old High German
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *skaþō.
Noun
skado m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | skado | skadon, skadun |
| accusative | skadon, skadun | skadon, skadun |
| genitive | skaden, skadin | skadōno |
| dative | skaden, skadin | skadōm, skadōn |
Descendants
- Middle High German: schāde
- → Czech: škoda
- → Old Polish: szkoda
- → Serbo-Croatian: škȍda, шко̏да
- → Old Slovak: škoda, *čkoda
Old Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *skadu, from Proto-Germanic *skadwaz.
Noun
skado m
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | skado | skadon, skadun, skadan |
| accusative | skadon, skadan | skadon, skadun, skadan |
| genitive | skaden, skadan, skadon | skadono |
| dative | skaden, skadan, skadon | skadun, skadon |
| instrumental | — | — |