skjalla

Icelandic

Verb

skjalla (weak verb, third-person singular past indicative skjallaði, supine skjallað)

  1. to flatter, to compliment
    Synonym: smjaðra

Declension

skjalla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur skjalla
supine sagnbót skjallað
present participle
skjallandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skjalla skjallaði skjalli skjallaði
þú skjallar skjallaðir skjallir skjallaðir
hann, hún, það skjallar skjallaði skjalli skjallaði
plural við skjöllum skjölluðum skjöllum skjölluðum
þið skjallið skjölluðuð skjallið skjölluðuð
þeir, þær, þau skjalla skjölluðu skjalli skjölluðu
imperative boðháttur
singular þú skjalla (þú), skjallaðu
plural þið skjallið (þið), skjalliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skjallast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að skjallast
supine sagnbót skjallast
present participle
skjallandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég skjallast skjallaðist skjallist skjallaðist
þú skjallast skjallaðist skjallist skjallaðist
hann, hún, það skjallast skjallaðist skjallist skjallaðist
plural við skjöllumst skjölluðumst skjöllumst skjölluðumst
þið skjallist skjölluðust skjallist skjölluðust
þeir, þær, þau skjallast skjölluðust skjallist skjölluðust
imperative boðháttur
singular þú skjallast (þú), skjallastu
plural þið skjallist (þið), skjallisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skjallaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skjallaður skjölluð skjallað skjallaðir skjallaðar skjölluð
accusative
(þolfall)
skjallaðan skjallaða skjallað skjallaða skjallaðar skjölluð
dative
(þágufall)
skjölluðum skjallaðri skjölluðu skjölluðum skjölluðum skjölluðum
genitive
(eignarfall)
skjallaðs skjallaðrar skjallaðs skjallaðra skjallaðra skjallaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
skjallaði skjallaða skjallaða skjölluðu skjölluðu skjölluðu
accusative
(þolfall)
skjallaða skjölluðu skjallaða skjölluðu skjölluðu skjölluðu
dative
(þágufall)
skjallaða skjölluðu skjallaða skjölluðu skjölluðu skjölluðu
genitive
(eignarfall)
skjallaða skjölluðu skjallaða skjölluðu skjölluðu skjölluðu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *skellaną, ultimately from Proto-Indo-European *kelh₁- (to call, shout).

Verb

skjalla (singular past indicative skall, plural past indicative skullu, past participle skollinn)

  1. to clash, clatter

Conjugation

Conjugation of skjalla — active (strong class 3)
infinitive skjalla
present participle skjallandi
past participle skollinn
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular skell skall skjalla skylla
2nd person singular skellr skallt skjallir skyllir
3rd person singular skellr skall skjalli skylli
1st person plural skjǫllum skullum skjallim skyllim
2nd person plural skjallið skulluð skjallið skyllið
3rd person plural skjalla skullu skjalli skylli
imperative present
2nd person singular skjall
1st person plural skjǫllum
2nd person plural skjallið
Conjugation of skjalla — mediopassive (strong class 3)
infinitive skjallask
present participle skjallandisk
past participle skollizk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular skjǫllumk skullumk skjǫllumk skyllumk
2nd person singular skellsk skallzk skjallisk skyllisk
3rd person singular skellsk skallsk skjallisk skyllisk
1st person plural skjǫllumsk skullumsk skjallimsk skyllimsk
2nd person plural skjallizk skulluzk skjallizk skyllizk
3rd person plural skjallask skullusk skjallisk skyllisk
imperative present
2nd person singular skjallsk
1st person plural skjǫllumsk
2nd person plural skjallizk

Descendants

  • Norwegian Nynorsk: skjella, skjelle
  • Norwegian Bokmål: skjelle

Further reading