slafen

Middle High German

Etymology

Inherited from Old High German slāfan, from Proto-West Germanic *slāpan.

Pronunciation

  • IPA(key): (before 13th CE) /ˈs̠laːfən/

Verb

slāfen (class 7 strong, third-person singular present slāfet or slæfet, past tense slief, past participle geslāfen, auxiliary hān)

  1. to sleep

Conjugation

Conjugation of slāfen (class 7 strong, auxiliary hān)
infinitive slāfen
genitive gerund slāfennes
slāfenes
dative gerund slāfenne
slāfene
present participle slāfende
past participle geslāfen
auxiliary hān
indicative subjunctive
singular plural singular plural
present ich slāfe wir slāfen i ich slāfe wir slāfen
du slāfest
du slæfest 		ir slāfet du slāfest ir slāfet
ër slāfet
ër slæfet 		sie slāfent ër slāfe sie slāfen
preterite ich slief wir sliefen ii ich sliefe wir sliefen
du sliefe ir sliefet du sliefest ir sliefet
ër slief sie sliefen ër sliefe sie sliefen
imperative slāf (du) slāfet (ir)
Composed forms of slāfen (class 7 strong, auxiliary hān)
perfect
singular plural singular plural
indicative ich hān geslāfen wir hān geslāfen subjunctive ich habe geslāfen wir haben geslāfen
du hāst geslāfen ir hāt geslāfen du habest geslāfen ir habet geslāfen
ër hāt geslāfen sie hānt geslāfen ër habe geslāfen sie haben geslāfen
pluperfect
indicative ich habete geslāfen wir habeten geslāfen subjunctive ich habete geslāfen wir habeten geslāfen
du habetest geslāfen ir habetet geslāfen du habetest geslāfen ir habetet geslāfen
ër habete geslāfen sie habeten geslāfen ër habete geslāfen sie habeten geslāfen
future i
infinitive slāfen süln subjunctive i ich sul slāfen wir suln slāfen
du sule slāfen ir sulet slāfen
ër sul slāfen sie suln slāfen
indicative ich sol slāfen wir sulen slāfen subjunctive ii ich sölte slāfen
ich sölde slāfen 		wir sölten slāfen
wir sölden slāfen
du solt slāfen ir sulet slāfen du söltest slāfen
du söldest slāfen 		ir söltet slāfen
ir söldet slāfen
ër sol slāfen sie sulen slāfen ër sölte slāfen
ër sölde slāfen 		sie sölten slāfen
sie sölden slāfen
future ii
infinitive geslāfen hān süln subjunctive i ich sul geslāfen hān wir suln geslāfen hān
du sule geslāfen hān ir sulet geslāfen hān
ër sul geslāfen hān sie suln geslāfen hān
indicative ich sol geslāfen hān wir sulen geslāfen hān subjunctive ii ich sölte geslāfen hān
ich sölde geslāfen hān 		wir sölten geslāfen hān
wir sölden geslāfen hān
du solt geslāfen hān ir sulet geslāfen hān du söltest geslāfen hān
du söldest geslāfen hān 		ir söltet geslāfen hān
ir söldet geslāfen hān
ër sol geslāfen hān sie sulen geslāfen hān ër sölte geslāfen hān
ër sölde geslāfen hān 		sie sölten geslāfen hān
sie sölden geslāfen hān

Descendants

Swedish

Noun

slafen

  1. definite singular of slaf
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.