subjektiv

Danish

Etymology

From Medieval Latin subjectivus.

Adjective

subjektiv (neuter subjektivt, plural and definite singular attributive subjektive)

  1. subjective (based on one's own opinions and emotions)
    Antonyms: neutral, objektiv
  2. (grammar) subjective
    Coordinate term: objektiv

Declension

Inflection of subjektiv
positive comparative superlative
indefinite common singular subjektiv 2
indefinite neuter singular subjektivt 2
plural subjektive 2
definite attributive1 subjektive

1 When an adjective is applied predicatively to something definite,
the corresponding "indefinite" form is used.
2 The "indefinite" superlatives may not be used attributively.

References

German

Etymology

Subjekt +‎ -iv

Adjective

subjektiv (strong nominative masculine singular subjektiver, not comparable)

  1. subjective

Declension

Norwegian Bokmål

Etymology

Probably from Latin subjectivus

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

subjektiv (neuter singular subjektivt, definite singular and plural subjektive)

  1. subjective

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

Probably from Latin subjectivus

Adjective

subjektiv (neuter singular subjektivt, definite singular and plural subjektive)

  1. subjective

References

Swedish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɵbjɛktiːv/

Adjective

subjektiv (comparative subjektivare, superlative subjektivast)

  1. subjective

Declension

Inflection of subjektiv
Indefinite positive comparative superlative1
common singular subjektiv subjektivare subjektivast
neuter singular subjektivt subjektivare subjektivast
plural subjektiva subjektivare subjektivast
masculine plural2 subjektive subjektivare subjektivast
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 subjektive subjektivare subjektivaste
all subjektiva subjektivare subjektivaste

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.