sufocar
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin suffōcāre.
Pronunciation
Verb
sufocar (first-person singular present sufoco, first-person singular preterite sufoquí, past participle sufocat); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /o/
Conjugation
Conjugation of sufocar (first conjugation, c-qu alternation)
| infinitive | sufocar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | sufocant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | sufocat | sufocada | |||||
| plural | sufocats | sufocades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | sufoco | sufoques | sufoca | sufoquem | sufoqueu | sufoquen | |
| imperfect | sufocava | sufocaves | sufocava | sufocàvem | sufocàveu | sufocaven | |
| future | sufocaré | sufocaràs | sufocarà | sufocarem | sufocareu | sufocaran | |
| preterite | sufoquí | sufocares | sufocà | sufocàrem | sufocàreu | sufocaren | |
| conditional | sufocaria | sufocaries | sufocaria | sufocaríem | sufocaríeu | sufocarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | sufoqui | sufoquis | sufoqui | sufoquem | sufoqueu | sufoquin | |
| imperfect | sufoqués | sufoquessis | sufoqués | sufoquéssim | sufoquéssiu | sufoquessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | sufoca | sufoqui | sufoquem | sufoqueu | sufoquin | |
| negative (no) | — | no sufoquis | no sufoqui | no sufoquem | no sufoqueu | no sufoquin | |
Related terms
- sufocació
Further reading
- “sufocar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “sufocar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “sufocar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sufocar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin suffōcāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /su.foˈka(ʁ)/ [su.foˈka(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /su.foˈka(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /su.foˈka(ʁ)/ [su.foˈka(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /su.foˈka(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /su.fuˈkaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /su.fuˈka.ɾi/
- Hyphenation: su‧fo‧car
Verb
sufocar (first-person singular present sufoco, first-person singular preterite sufoquei, past participle sufocado)
Conjugation
Conjugation of sufocar (c-qu alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Quotations
For quotations using this term, see Citations:sufocar.