suplementar
Galician
Etymology
From suplemento + -ar.
Verb
suplementar (first-person singular present suplemento, first-person singular preterite suplementei, past participle suplementado)
- (transitive) to supplement
Conjugation
1Less recommended.
Further reading
- “suplementar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- “suplementar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
Portuguese
Etymology
From suplemento + -ar.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /su.ple.mẽˈta(ʁ)/ [su.ple.mẽˈta(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /su.ple.mẽˈta(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /su.ple.mẽˈta(ʁ)/ [su.ple.mẽˈta(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /su.ple.mẽˈta(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /su.plɨ.mẽˈtaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /su.plɨ.mẽˈta.ɾi/
- Hyphenation: su‧ple‧men‧tar
Adjective
suplementar m or f (plural suplementares)
Verb
suplementar (first-person singular present suplemento, first-person singular preterite suplementei, past participle suplementado)
- to supplement
- inflection of suplementar:
- first/third-person singular future subjunctive
- first/third-person singular personal infinitive
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Romanian
Adjective
suplementar m or n (feminine singular suplementară, masculine plural suplementari, feminine and neuter plural suplementare)
- obsolete form of suplimentar
Declension
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | suplementar | suplementară | suplementari | suplementare | |||
definite | suplementarul | suplementara | suplementarii | suplementarele | ||||
genitive- dative |
indefinite | suplementar | suplementare | suplementari | suplementare | |||
definite | suplementarului | suplementarei | suplementarilor | suplementarelor |
References
- suplementar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Spanish
Etymology
From suplemento + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): /suplemenˈtaɾ/ [su.ple.mẽn̪ˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: su‧ple‧men‧tar
Verb
suplementar (first-person singular present suplemento, first-person singular preterite suplementé, past participle suplementado)
- (transitive) to supplement
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive suplementar | dative | suplementarme | suplementarte | suplementarle, suplementarse | suplementarnos | suplementaros | suplementarles, suplementarse |
accusative | suplementarme | suplementarte | suplementarlo, suplementarla, suplementarse | suplementarnos | suplementaros | suplementarlos, suplementarlas, suplementarse | |
with gerund suplementando | dative | suplementándome | suplementándote | suplementándole, suplementándose | suplementándonos | suplementándoos | suplementándoles, suplementándose |
accusative | suplementándome | suplementándote | suplementándolo, suplementándola, suplementándose | suplementándonos | suplementándoos | suplementándolos, suplementándolas, suplementándose | |
with informal second-person singular tú imperative suplementa | dative | supleméntame | supleméntate | supleméntale | supleméntanos | not used | supleméntales |
accusative | supleméntame | supleméntate | supleméntalo, supleméntala | supleméntanos | not used | supleméntalos, supleméntalas | |
with informal second-person singular vos imperative suplementá | dative | suplementame | suplementate | suplementale | suplementanos | not used | suplementales |
accusative | suplementame | suplementate | suplementalo, suplementala | suplementanos | not used | suplementalos, suplementalas | |
with formal second-person singular imperative suplemente | dative | supleménteme | not used | supleméntele, supleméntese | supleméntenos | not used | supleménteles |
accusative | supleménteme | not used | supleméntelo, supleméntela, supleméntese | supleméntenos | not used | supleméntelos, supleméntelas | |
with first-person plural imperative suplementemos | dative | not used | suplementémoste | suplementémosle | suplementémonos | suplementémoos | suplementémosles |
accusative | not used | suplementémoste | suplementémoslo, suplementémosla | suplementémonos | suplementémoos | suplementémoslos, suplementémoslas | |
with informal second-person plural imperative suplementad | dative | suplementadme | not used | suplementadle | suplementadnos | suplementaos | suplementadles |
accusative | suplementadme | not used | suplementadlo, suplementadla | suplementadnos | suplementaos | suplementadlos, suplementadlas | |
with formal second-person plural imperative suplementen | dative | supleméntenme | not used | supleméntenle | supleméntennos | not used | supleméntenles, supleméntense |
accusative | supleméntenme | not used | supleméntenlo, supleméntenla | supleméntennos | not used | supleméntenlos, supleméntenlas, supleméntense |
Derived terms
Further reading
- “suplementar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024