tíður

See also: tidur

Icelandic

Etymology

From Old Norse tíðr, from Proto-Germanic *tīdijaz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʰiːðʏr/
    Rhymes: -iːðʏr

Adjective

tíður (comparative tíðari, superlative tíðastur)

  1. frequent
    Hann er tíður gestur hér.
    He is a frequent visitor here.

Declension

Positive forms of tíður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative tíður tíð títt
accusative tíðan tíða
dative tíðum tíðri tíðu
genitive tíðs tíðrar tíðs
plural masculine feminine neuter
nominative tíðir tíðar tíð
accusative tíða
dative tíðum
genitive tíðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative tíði tíða tíða
acc/dat/gen tíða tíðu
plural (all-case) tíðu
Comparative forms of tíður
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) tíðari tíðari tíðara
plural (all-case) tíðari
Superlative forms of tíður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative tíðastur tíðust tíðast
accusative tíðastan tíðasta
dative tíðustum tíðastri tíðustu
genitive tíðasts tíðastrar tíðasts
plural masculine feminine neuter
nominative tíðastir tíðastar tíðust
accusative tíðasta
dative tíðustum
genitive tíðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative tíðasti tíðasta tíðasta
acc/dat/gen tíðasta tíðustu
plural (all-case) tíðustu

Derived terms