trigeminus
English
Etymology
PIE word |
---|
*tréyes |
Borrowed from Latin trigeminus (“threefold, triple, triform”), clipping of nervus trigeminus (“triple nerve”).
Pronunciation
- (General American) IPA(key): /tɹaɪˈd͡ʒɛm.ən.əs/
- Rhymes: -ɛmɪnəs
Noun
trigeminus (plural trigemini)
- (neuroanatomy) Alternative form of trigeminal nerve.
References
- “trigeminus”, in Lexico, Dictionary.com; Oxford University Press, 2019–2022.
- “trigeminus nerve”, in Merriam-Webster Online Dictionary, Springfield, Mass.: Merriam-Webster, 1996–present.
Latin
Alternative forms
- tergeminus (poetic)
Etymology
From tri- (“three”) + geminus (“twinborn; paired, double, twofold”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [trɪˈɡɛ.mɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪riˈd͡ʒɛː.mi.nus]
Adjective
trigeminus (feminine trigemina, neuter trigeminum); first/second-declension adjective
- (literal) three born at a birth
- (transferred sense, chiefly poetic) threefold, triple, triform
- Synonym: triplex
Inflection
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | trigeminus | trigemina | trigeminum | trigeminī | trigeminae | trigemina | |
genitive | trigeminī | trigeminae | trigeminī | trigeminōrum | trigeminārum | trigeminōrum | |
dative | trigeminō | trigeminae | trigeminō | trigeminīs | |||
accusative | trigeminum | trigeminam | trigeminum | trigeminōs | trigeminās | trigemina | |
ablative | trigeminō | trigeminā | trigeminō | trigeminīs | |||
vocative | trigemine | trigemina | trigeminum | trigeminī | trigeminae | trigemina |
Derived terms
- Porta Trigemina
- trigeminō (verb)
Related terms
Descendants
- → Catalan: trigemin
- → English: trigeminus
- ⇒ English: trigeminal
References
- “trigeminus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press