umowowy

Polish

Etymology

    Etymology tree
    Proto-Slavic *u-
    Old Polish u-
    Proto-Indo-European *mlewH-der.
    Proto-Slavic *mъ̀lva
    Proto-Indo-European *-yeti
    Proto-Indo-European *-éyeti
    Proto-Slavic *-iti
    Proto-Slavic *mъlviti
    Old Polish mówić
    Old Polish umówić
    Old Polish umowa
    Polish umowa
    Proto-Slavic *-ovъ
    Old Polish -owy
    Polish -owy
    Polish umowowy

    From umowa +‎ -owy. First attested in 1883.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /u.mɔˈvɔ.vɘ/
    • Rhymes: -ɔvɘ
    • Syllabification: u‧mo‧wo‧wy

    Adjective

    umowowy (not comparable, no derived adverb)

    1. (relational, obsolete) contract; contractual
      Synonym: umowny

    Declension

    Declension of umowowy (hard)
    singular plural
    masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
    nominative umowowy umowowa umowowe umowowi umowowe
    genitive umowowego umowowej umowowego umowowych
    dative umowowemu umowowej umowowemu umowowym
    accusative umowowego umowowy umowową umowowe umowowych umowowe
    instrumental umowowym umowową umowowym umowowymi
    locative umowowym umowowej umowowym umowowych
    adjective
    adverb
    nouns
    verbs

    References

    1. ^ Gazeta Krakowska‎[1] (in Polish), volume 3, number 16, 21 January 1883, page 4

    Further reading

    • umowowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.