umówiny

Polish

Etymology

    From umówić +‎ -iny. First attested in 1814.[1]

    Pronunciation

    • IPA(key): /u.muˈvi.nɘ/
    • Rhymes: -inɘ
    • Syllabification: u‧mó‧wi‧ny

    Noun

    umówiny nvir pl

    1. (obsolete) arrangement
      Synonym: umowa
    2. (obsolete) marriage proposal
      Synonym: zaręczyny

    Declension

    adjectives
    adverb
    verbs

    References

    1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “umówiny”, in Słownik języka polskiego

    Further reading