wiedzieć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *věděti. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vʲɛd͡ʑʲɛt͡ɕʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /vʲɛd͡ʑʲɛt͡ɕʲ/

Verb

wiedzieć impf

  1. to know (to have knowledge; to have information, be informed) [with o (+ locative) ‘about something’; in addition, with od (+ genitive) or przez (+ accusative) or po (+ locative) or instrumental ‘from what’]
  2. to know how, to be able to

Declension

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

  • Polish: wiedzieć
  • Silesian: wiedzieć

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wiedzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiedzieć. Cognates include Russian ве́дать (védatʹ), German wissen and Luxembourgish wëssen

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
  • Syllabification: wie‧dzieć

Verb

wiedzieć impf

  1. (intransitive) to know (to perceive the truth or factuality of; to be certain of or that) [with o (+ locative) ‘about something’ and po (+ locative) ‘from what’]
    On wie, co jest dla niego najlepsze.He knows what's best for him.
  2. (intransitive) to know (to be aware of; to be cognizant of) [with o (+ locative) ‘about something’]
    Nie wiedziałem o tym.I didn't know about it.
  3. (intransitive) to know (to have knowledge; to have information, be informed)
    Wiesz, że umiem chodzić po wodzie?Do you know that I can walk on water?
    Skąd wiesz?How do you know?
  4. (intransitive) to know (to understand or have a grasp of through experience or study)
    Wiem jak to zrobić.I know how to do it.

Conjugation

Conjugation of wiedzieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wiedzieć
present tense 1st wiem wiemy
2nd wiesz wiecie
3rd wie wiedzą
impersonal wie się
past tense 1st wiedziałem,
-(e)m wiedział
wiedziałam,
-(e)m wiedziała
wiedziałom,
-(e)m wiedziało
wiedzieliśmy,
-(e)śmy wiedzieli
wiedziałyśmy,
-(e)śmy wiedziały
2nd wiedziałeś,
-(e)ś wiedział
wiedziałaś,
-(e)ś wiedziała
wiedziałoś,
-(e)ś wiedziało
wiedzieliście,
-(e)ście wiedzieli
wiedziałyście,
-(e)ście wiedziały
3rd wiedział wiedziała wiedziało wiedzieli wiedziały
impersonal wiedziano
future tense 1st będę wiedział,
będę wiedzieć
będę wiedziała,
będę wiedzieć
będę wiedziało,
będę wiedzieć
będziemy wiedzieli,
będziemy wiedzieć
będziemy wiedziały,
będziemy wiedzieć
2nd będziesz wiedział,
będziesz wiedzieć
będziesz wiedziała,
będziesz wiedzieć
będziesz wiedziało,
będziesz wiedzieć
będziecie wiedzieli,
będziecie wiedzieć
będziecie wiedziały,
będziecie wiedzieć
3rd będzie wiedział,
będzie wiedzieć
będzie wiedziała,
będzie wiedzieć
będzie wiedziało,
będzie wiedzieć
będą wiedzieli,
będą wiedzieć
będą wiedziały,
będą wiedzieć
impersonal będzie wiedzieć się
conditional 1st wiedziałbym,
bym wiedział
wiedziałabym,
bym wiedziała
wiedziałobym,
bym wiedziało
wiedzielibyśmy,
byśmy wiedzieli
wiedziałybyśmy,
byśmy wiedziały
2nd wiedziałbyś,
byś wiedział
wiedziałabyś,
byś wiedziała
wiedziałobyś,
byś wiedziało
wiedzielibyście,
byście wiedzieli
wiedziałybyście,
byście wiedziały
3rd wiedziałby,
by wiedział
wiedziałaby,
by wiedziała
wiedziałoby,
by wiedziało
wiedzieliby,
by wiedzieli
wiedziałyby,
by wiedziały
impersonal wiedziano by
imperative 1st niech wiem wiedzmy
2nd wiedz wiedzcie
3rd niech wie niech wiedzą
active adjectival participle wiedzący wiedząca wiedzące wiedzący wiedzące
contemporary adverbial participle wiedząc
verbal noun wiedzenie

Derived terms

particle
adjective

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wiedzieć is one of the most used words in Polish, appearing 41 times in scientific texts, 8 times in news, 45 times in essays, 238 times in fiction, and 645 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 977 times, making it the 41st most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “wiedzieć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 663

Further reading

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish wiedzieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
  • Syllabification: wie‧dzieć

Verb

wiedzieć impf

  1. (intransitive) to know (to possess knowledge) [with ô (+ locative) ‘about something’]

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

adjective
  • wiadōmy
adverb
  • wiadōmo
nouns

Further reading