zakładacz
Polish
Etymology
From zakładać + -acz. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- Rhymes: -adat͡ʂ
- Syllabification: za‧kła‧dacz
Noun
zakładacz m pers
- (obsolete) synonym of założyciel
Declension
Declension of zakładacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zakładacz | zakładacze |
| genitive | zakładacza | zakładaczy |
| dative | zakładaczowi | zakładaczom |
| accusative | zakładacza | zakładaczy |
| instrumental | zakładaczem | zakładaczami |
| locative | zakładaczu | zakładaczach |
| vocative | zakładaczu | zakładacze |
Related terms
adjectives
nouns
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zakładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- zakładacz in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zakładacz”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zakładacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zakładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 128
- zakładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego