zakładnica

See also: zakładnicą

Polish

Etymology

From zakładać +‎ -nica. First attested in 1801.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /za.kwadˈɲi.t͡sa/
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: za‧kład‧ni‧ca

Noun

zakładnica f (male equivalent zakładnik)

  1. (obsolete) synonym of zakładniczka; female equivalent of zakładnik (“hostage”) (person seized in order to compel another party to act (or refrain from acting) in a certain way, because of the threat of harm to the hostage)

Declension

Declension of zakładnica
singular plural
nominative zakładnica zakładnice
genitive zakładnicy zakładnic
dative zakładnicy zakładnicom
accusative zakładnicę zakładnice
instrumental zakładnicą zakładnicami
locative zakładnicy zakładnicach
vocative zakładnico zakładnice
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Plutarch (1801) Sławni ludzie i onych porównania : Plutarcha dzieło‎[1] (in Polish), volume 2, Solon, Publikola, Temistokles, Kamillus, page 172

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.