zakładnictwo

Polish

Etymology

From zakładnik +‎ -stwo. First attested in 1824.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /za.kwadˈɲi.t͡stfɔ/
  • Rhymes: -it͡stfɔ
  • Syllabification: za‧kład‧ni‧ctwo

Noun

zakładnictwo n

  1. (obsolete) hostagehood

Declension

Declension of zakładnictwo
singular
nominative zakładnictwo
genitive zakładnictwa
dative zakładnictwu
accusative zakładnictwo
instrumental zakładnictwem
locative zakładnictwie
vocative zakładnictwo
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Józef Julian Sękowski (1824) Collectanea z dziejopisów tureckich rzeczy do historyi polskiey służących : z dodatkiem objaśnień potrzebnych i krytycznych uwag‎[1] (in Polish), volume 1, page 142

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.