þjaka

Icelandic

Etymology

From Old Norse þjaka, þjökka, from Proto-Germanic *þakwōną. More at thwack.

Pronunciation

  • Rhymes: -aːka

Verb

þjaka (weak verb, third-person singular past indicative þjakaði, supine þjakað)

  1. to torment, to afflict
    Synonyms: þjá, kvelja, pína
  2. to oppress
    Synonyms: kúga, undiroka

Conjugation

þjaka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að þjaka
supine sagnbót þjakað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 þjakandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég þjaka þjakaði þjaki þjakaði
þú þjakar þjakaðir þjakir þjakaðir
hann, hún, það þjakar þjakaði þjaki þjakaði
plural við þjökum þjökuðum þjökum þjökuðum
þið þjakið þjökuðuð þjakið þjökuðuð
þeir, þær, þau þjaka þjökuðu þjaki þjökuðu
imperative boðháttur
singular þú þjaka (þú), þjakaðu
plural þið þjakið (þið), þjakiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þjakast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að þjakast
supine sagnbót þjakast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 þjakandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég þjakast þjakaðist þjakist þjakaðist
þú þjakast þjakaðist þjakist þjakaðist
hann, hún, það þjakast þjakaðist þjakist þjakaðist
plural við þjökumst þjökuðumst þjökumst þjökuðumst
þið þjakist þjökuðust þjakist þjökuðust
þeir, þær, þau þjakast þjökuðust þjakist þjökuðust
imperative boðháttur
singular þú þjakast (þú), þjakastu
plural þið þjakist (þið), þjakisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þjakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þjakaður þjökuð þjakað þjakaðir þjakaðar þjökuð
accusative
(þolfall) 		þjakaðan þjakaða þjakað þjakaða þjakaðar þjökuð
dative
(þágufall) 		þjökuðum þjakaðri þjökuðu þjökuðum þjökuðum þjökuðum
genitive
(eignarfall) 		þjakaðs þjakaðrar þjakaðs þjakaðra þjakaðra þjakaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þjakaði þjakaða þjakaða þjökuðu þjökuðu þjökuðu
accusative
(þolfall) 		þjakaða þjökuðu þjakaða þjökuðu þjökuðu þjökuðu
dative
(þágufall) 		þjakaða þjökuðu þjakaða þjökuðu þjökuðu þjökuðu
genitive
(eignarfall) 		þjakaða þjökuðu þjakaða þjökuðu þjökuðu þjökuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.