ثبر

Arabic

Root
ث ب ر (ṯ b r)
2 terms

Etymology 1

From Proto-Semitic *ṯabar- (to break). Cognate with Akkadian 𒊺𒁉𒀸 (šebērum) and Biblical Hebrew שָׁבַר (šɔḇar).

Verb

ثَبَرَ • (ṯabara) I (non-past يَثْبُرُ (yaṯburu), verbal noun ثَبْر (ṯabr))

  1. to destroy, to devastate
    1. to ruin, to wreck
    2. to damn, to condemn, to doom, to curse, to accurse
Conjugation
Conjugation of ثَبَرَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun ثَبْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
ثَبْر
ṯabr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ثَابِر
ṯābir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَثْبُور
maṯbūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ثَبَرْتُ
ṯabartu
ثَبَرْتَ
ṯabarta
ثَبَرَ
ṯabara
ثَبَرْتُمَا
ṯabartumā
ثَبَرَا
ṯabarā
ثَبَرْنَا
ṯabarnā
ثَبَرْتُمْ
ṯabartum
ثَبَرُوا
ṯabarū
f ثَبَرْتِ
ṯabarti
ثَبَرَتْ
ṯabarat
ثَبَرَتَا
ṯabaratā
ثَبَرْتُنَّ
ṯabartunna
ثَبَرْنَ
ṯabarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَثْبُرُ
ʔaṯburu
تَثْبُرُ
taṯburu
يَثْبُرُ
yaṯburu
تَثْبُرَانِ
taṯburāni
يَثْبُرَانِ
yaṯburāni
نَثْبُرُ
naṯburu
تَثْبُرُونَ
taṯburūna
يَثْبُرُونَ
yaṯburūna
f تَثْبُرِينَ
taṯburīna
تَثْبُرُ
taṯburu
تَثْبُرَانِ
taṯburāni
تَثْبُرْنَ
taṯburna
يَثْبُرْنَ
yaṯburna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَثْبُرَ
ʔaṯbura
تَثْبُرَ
taṯbura
يَثْبُرَ
yaṯbura
تَثْبُرَا
taṯburā
يَثْبُرَا
yaṯburā
نَثْبُرَ
naṯbura
تَثْبُرُوا
taṯburū
يَثْبُرُوا
yaṯburū
f تَثْبُرِي
taṯburī
تَثْبُرَ
taṯbura
تَثْبُرَا
taṯburā
تَثْبُرْنَ
taṯburna
يَثْبُرْنَ
yaṯburna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَثْبُرْ
ʔaṯbur
تَثْبُرْ
taṯbur
يَثْبُرْ
yaṯbur
تَثْبُرَا
taṯburā
يَثْبُرَا
yaṯburā
نَثْبُرْ
naṯbur
تَثْبُرُوا
taṯburū
يَثْبُرُوا
yaṯburū
f تَثْبُرِي
taṯburī
تَثْبُرْ
taṯbur
تَثْبُرَا
taṯburā
تَثْبُرْنَ
taṯburna
يَثْبُرْنَ
yaṯburna
imperative
الْأَمْر
m اُثْبُرْ
uṯbur
اُثْبُرَا
uṯburā
اُثْبُرُوا
uṯburū
f اُثْبُرِي
uṯburī
اُثْبُرْنَ
uṯburna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ثُبِرْتُ
ṯubirtu
ثُبِرْتَ
ṯubirta
ثُبِرَ
ṯubira
ثُبِرْتُمَا
ṯubirtumā
ثُبِرَا
ṯubirā
ثُبِرْنَا
ṯubirnā
ثُبِرْتُمْ
ṯubirtum
ثُبِرُوا
ṯubirū
f ثُبِرْتِ
ṯubirti
ثُبِرَتْ
ṯubirat
ثُبِرَتَا
ṯubiratā
ثُبِرْتُنَّ
ṯubirtunna
ثُبِرْنَ
ṯubirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُثْبَرُ
ʔuṯbaru
تُثْبَرُ
tuṯbaru
يُثْبَرُ
yuṯbaru
تُثْبَرَانِ
tuṯbarāni
يُثْبَرَانِ
yuṯbarāni
نُثْبَرُ
nuṯbaru
تُثْبَرُونَ
tuṯbarūna
يُثْبَرُونَ
yuṯbarūna
f تُثْبَرِينَ
tuṯbarīna
تُثْبَرُ
tuṯbaru
تُثْبَرَانِ
tuṯbarāni
تُثْبَرْنَ
tuṯbarna
يُثْبَرْنَ
yuṯbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُثْبَرَ
ʔuṯbara
تُثْبَرَ
tuṯbara
يُثْبَرَ
yuṯbara
تُثْبَرَا
tuṯbarā
يُثْبَرَا
yuṯbarā
نُثْبَرَ
nuṯbara
تُثْبَرُوا
tuṯbarū
يُثْبَرُوا
yuṯbarū
f تُثْبَرِي
tuṯbarī
تُثْبَرَ
tuṯbara
تُثْبَرَا
tuṯbarā
تُثْبَرْنَ
tuṯbarna
يُثْبَرْنَ
yuṯbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُثْبَرْ
ʔuṯbar
تُثْبَرْ
tuṯbar
يُثْبَرْ
yuṯbar
تُثْبَرَا
tuṯbarā
يُثْبَرَا
yuṯbarā
نُثْبَرْ
nuṯbar
تُثْبَرُوا
tuṯbarū
يُثْبَرُوا
yuṯbarū
f تُثْبَرِي
tuṯbarī
تُثْبَرْ
tuṯbar
تُثْبَرَا
tuṯbarā
تُثْبَرْنَ
tuṯbarna
يُثْبَرْنَ
yuṯbarna

Etymology 2

Noun

ثَبْر • (ṯabrm

  1. verbal noun of ثَبَرَ (ṯabara) (form I)
Declension
Declension of noun ثَبْر (ṯabr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal ثَبْر
ṯabr
الثَّبْر
aṯ-ṯabr
ثَبْر
ṯabr
nominative ثَبْرٌ
ṯabrun
الثَّبْرُ
aṯ-ṯabru
ثَبْرُ
ṯabru
accusative ثَبْرًا
ṯabran
الثَّبْرَ
aṯ-ṯabra
ثَبْرَ
ṯabra
genitive ثَبْرٍ
ṯabrin
الثَّبْرِ
aṯ-ṯabri
ثَبْرِ
ṯabri