دان

See also: ـدان

Arabic

Etymology 1

From the root د ي ن (d y n). Compare Hebrew דן.

Verb

دَانَ • (dāna) I (non-past يَدِينُ (yadīnu), verbal noun دَيْن (dayn))

to owe (money)
to borrow
to lend
to compel
to render contemptible
to submit, to yield, to obey

Conjugation

Conjugation of **دَانَ** (I, hollow, a ~ i, full passive, verbal noun *دَيْن*)

verbal noun الْمَصْدَر					دَيْن dayn
active participle اِسْم الْفَاعِل					دَائِن dāʔin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَدِين, مَدْيُون madīn, madyūn
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ dintu	دِنْتَ dinta	دَانَ dāna	دِنْتُمَا dintumā	دَانَا dānā	دِنَّا dinnā	دِنْتُمْ dintum	دَانُوا dānū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ dintu	دِنْتِ dinti	دَانَتْ dānat	دِنْتُمَا dintumā	دَانَتَا dānatā	دِنَّا dinnā	دِنْتُنَّ dintunna	دِنَّ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدِينُ ʔadīnu	تَدِينُ tadīnu	يَدِينُ yadīnu	تَدِينَانِ tadīnāni	يَدِينَانِ yadīnāni	نَدِينُ nadīnu	تَدِينُونَ tadīnūna	يَدِينُونَ yadīnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَدِينُ ʔadīnu	تَدِينِينَ tadīnīna	تَدِينُ tadīnu	تَدِينَانِ tadīnāni	تَدِينَانِ tadīnāni	نَدِينُ nadīnu	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِينَ ʔadīna	تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna	تَدِينَا tadīnā	يَدِينَا yadīnā	نَدِينَ nadīna	تَدِينُوا tadīnū	يَدِينُوا yadīnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدِينَ ʔadīna	تَدِينِي tadīnī	تَدِينَ tadīna	تَدِينَا tadīnā	تَدِينَا tadīnā	نَدِينَ nadīna	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِنْ ʔadin	تَدِنْ tadin	يَدِنْ yadin	تَدِينَا tadīnā	يَدِينَا yadīnā	نَدِنْ nadin	تَدِينُوا tadīnū	يَدِينُوا yadīnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدِنْ ʔadin	تَدِينِي tadīnī	تَدِنْ tadin	تَدِينَا tadīnā	تَدِينَا tadīnā	نَدِنْ nadin	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
imperative الْأَمْر	m		دِنْ din		دِينَا dīnā			دِينُوا dīnū
imperative الْأَمْر	f		دِينِي dīnī		دِينَا dīnā			دِنَّ dinna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ dintu	دِنْتَ dinta	دِينَ dīna	دِنْتُمَا dintumā	دِينَا dīnā	دِنَّا dinnā	دِنْتُمْ dintum	دِينُوا dīnū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ dintu	دِنْتِ dinti	دِينَتْ dīnat	دِنْتُمَا dintumā	دِينَتَا dīnatā	دِنَّا dinnā	دِنْتُنَّ dintunna	دِنَّ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَانُ ʔudānu	تُدَانُ tudānu	يُدَانُ yudānu	تُدَانَانِ tudānāni	يُدَانَانِ yudānāni	نُدَانُ nudānu	تُدَانُونَ tudānūna	يُدَانُونَ yudānūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُدَانُ ʔudānu	تُدَانِينَ tudānīna	تُدَانُ tudānu	تُدَانَانِ tudānāni	تُدَانَانِ tudānāni	نُدَانُ nudānu	تُدَنَّ tudanna	يُدَنَّ yudanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَانَ ʔudāna	تُدَانَ tudāna	يُدَانَ yudāna	تُدَانَا tudānā	يُدَانَا yudānā	نُدَانَ nudāna	تُدَانُوا tudānū	يُدَانُوا yudānū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَانَ ʔudāna	تُدَانِي tudānī	تُدَانَ tudāna	تُدَانَا tudānā	تُدَانَا tudānā	نُدَانَ nudāna	تُدَنَّ tudanna	يُدَنَّ yudanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَنْ ʔudan	تُدَنْ tudan	يُدَنْ yudan	تُدَانَا tudānā	يُدَانَا yudānā	نُدَنْ nudan	تُدَانُوا tudānū	يُدَانُوا yudānū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَنْ ʔudan	تُدَانِي tudānī	تُدَنْ tudan	تُدَانَا tudānā	تُدَانَا tudānā	نُدَنْ nudan	تُدَنَّ tudanna	يُدَنَّ yudanna

Verb

دَانَ • (dāna) I (non-past يَدِينُ (yadīnu), verbal noun دَيْن (dayn) or دَيْنُونَة (daynūna) or دِين (dīn)), passive participle مَدِين (madīn) or مَدْيُون (madyūn)

to judge
كَمَا تَدِينُ تُدَانُ
kamā tadīnu tudānu
literally “As you judge, you will be judged”, equivalent to as you sow, so shall you reap
- 609–632 CE, Qur'an, 37:53:
  أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ
  ʔaʔiḏā mitnā wakunnā turāban waʕiẓāman ʔaʔinnā lamadīnūna
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Conjugation of **دَانَ** (I, hollow, a ~ i, full passive, verbal nouns *دَيْن*, *دَيْنُونَة*, *دِين*)

verbal noun الْمَصْدَر					دَيْن, دَيْنُونَة, دِين dayn, daynūna, dīn
active participle اِسْم الْفَاعِل					دَائِن dāʔin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَدِين madīn
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ dintu	دِنْتَ dinta	دَانَ dāna	دِنْتُمَا dintumā	دَانَا dānā	دِنَّا dinnā	دِنْتُمْ dintum	دَانُوا dānū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ dintu	دِنْتِ dinti	دَانَتْ dānat	دِنْتُمَا dintumā	دَانَتَا dānatā	دِنَّا dinnā	دِنْتُنَّ dintunna	دِنَّ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدِينُ ʔadīnu	تَدِينُ tadīnu	يَدِينُ yadīnu	تَدِينَانِ tadīnāni	يَدِينَانِ yadīnāni	نَدِينُ nadīnu	تَدِينُونَ tadīnūna	يَدِينُونَ yadīnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَدِينُ ʔadīnu	تَدِينِينَ tadīnīna	تَدِينُ tadīnu	تَدِينَانِ tadīnāni	تَدِينَانِ tadīnāni	نَدِينُ nadīnu	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِينَ ʔadīna	تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna	تَدِينَا tadīnā	يَدِينَا yadīnā	نَدِينَ nadīna	تَدِينُوا tadīnū	يَدِينُوا yadīnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدِينَ ʔadīna	تَدِينِي tadīnī	تَدِينَ tadīna	تَدِينَا tadīnā	تَدِينَا tadīnā	نَدِينَ nadīna	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِنْ ʔadin	تَدِنْ tadin	يَدِنْ yadin	تَدِينَا tadīnā	يَدِينَا yadīnā	نَدِنْ nadin	تَدِينُوا tadīnū	يَدِينُوا yadīnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدِنْ ʔadin	تَدِينِي tadīnī	تَدِنْ tadin	تَدِينَا tadīnā	تَدِينَا tadīnā	نَدِنْ nadin	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
imperative الْأَمْر	m		دِنْ din		دِينَا dīnā			دِينُوا dīnū
imperative الْأَمْر	f		دِينِي dīnī		دِينَا dīnā			دِنَّ dinna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ dintu	دِنْتَ dinta	دِينَ dīna	دِنْتُمَا dintumā	دِينَا dīnā	دِنَّا dinnā	دِنْتُمْ dintum	دِينُوا dīnū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ dintu	دِنْتِ dinti	دِينَتْ dīnat	دِنْتُمَا dintumā	دِينَتَا dīnatā	دِنَّا dinnā	دِنْتُنَّ dintunna	دِنَّ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَانُ ʔudānu	تُدَانُ tudānu	يُدَانُ yudānu	تُدَانَانِ tudānāni	يُدَانَانِ yudānāni	نُدَانُ nudānu	تُدَانُونَ tudānūna	يُدَانُونَ yudānūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُدَانُ ʔudānu	تُدَانِينَ tudānīna	تُدَانُ tudānu	تُدَانَانِ tudānāni	تُدَانَانِ tudānāni	نُدَانُ nudānu	تُدَنَّ tudanna	يُدَنَّ yudanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَانَ ʔudāna	تُدَانَ tudāna	يُدَانَ yudāna	تُدَانَا tudānā	يُدَانَا yudānā	نُدَانَ nudāna	تُدَانُوا tudānū	يُدَانُوا yudānū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَانَ ʔudāna	تُدَانِي tudānī	تُدَانَ tudāna	تُدَانَا tudānā	تُدَانَا tudānā	نُدَانَ nudāna	تُدَنَّ tudanna	يُدَنَّ yudanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَنْ ʔudan	تُدَنْ tudan	يُدَنْ yudan	تُدَانَا tudānā	يُدَانَا yudānā	نُدَنْ nudan	تُدَانُوا tudānū	يُدَانُوا yudānū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَنْ ʔudan	تُدَانِي tudānī	تُدَنْ tudan	تُدَانَا tudānā	تُدَانَا tudānā	نُدَنْ nudan	تُدَنَّ tudanna	يُدَنَّ yudanna

Derived terms

كَمَا تَدِينُ تُدَانُ (kamā tadīnu tudānu, proverb, literally “As you judge, you will be judged”)

Verb

دَانَ • (dāna) I (non-past يَدِينُ (yadīnu), verbal noun دِين (dīn) or دِيَانَة (diyāna))

(intransitive) to hold religion.

Conjugation

Conjugation of **دَانَ** (I, hollow, a ~ i, impersonal passive (?), verbal nouns *دِين*, *دِيَانَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					دِين, دِيَانَة dīn, diyāna
active participle اِسْم الْفَاعِل					دَائِن dāʔin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَدِين madīn
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دِنْتُ dintu	دِنْتَ dinta	دَانَ dāna	دِنْتُمَا dintumā	دَانَا dānā	دِنَّا dinnā	دِنْتُمْ dintum	دَانُوا dānū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دِنْتُ dintu	دِنْتِ dinti	دَانَتْ dānat	دِنْتُمَا dintumā	دَانَتَا dānatā	دِنَّا dinnā	دِنْتُنَّ dintunna	دِنَّ dinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدِينُ ʔadīnu	تَدِينُ tadīnu	يَدِينُ yadīnu	تَدِينَانِ tadīnāni	يَدِينَانِ yadīnāni	نَدِينُ nadīnu	تَدِينُونَ tadīnūna	يَدِينُونَ yadīnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَدِينُ ʔadīnu	تَدِينِينَ tadīnīna	تَدِينُ tadīnu	تَدِينَانِ tadīnāni	تَدِينَانِ tadīnāni	نَدِينُ nadīnu	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِينَ ʔadīna	تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna	تَدِينَا tadīnā	يَدِينَا yadīnā	نَدِينَ nadīna	تَدِينُوا tadīnū	يَدِينُوا yadīnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدِينَ ʔadīna	تَدِينِي tadīnī	تَدِينَ tadīna	تَدِينَا tadīnā	تَدِينَا tadīnā	نَدِينَ nadīna	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِنْ ʔadin	تَدِنْ tadin	يَدِنْ yadin	تَدِينَا tadīnā	يَدِينَا yadīnā	نَدِنْ nadin	تَدِينُوا tadīnū	يَدِينُوا yadīnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدِنْ ʔadin	تَدِينِي tadīnī	تَدِنْ tadin	تَدِينَا tadīnā	تَدِينَا tadīnā	نَدِنْ nadin	تَدِنَّ tadinna	يَدِنَّ yadinna
imperative الْأَمْر	m		دِنْ din		دِينَا dīnā			دِينُوا dīnū
imperative الْأَمْر	f		دِينِي dīnī		دِينَا dīnā			دِنَّ dinna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	دِينَ dīna	—	—	—	—	—
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	—	—	—	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُدَانُ yudānu	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	—	—	—	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُدَانَ yudāna	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	—	—	—	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُدَنْ yudan	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	—	—	—	—	—	—	—	—

References

Steingass, Francis Joseph (1884) “دان”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen

Etymology 2

From the root د و ن (d w n).

Verb

دَانَ • (dāna) I (non-past يَدُونُ (yadūnu), verbal noun دَوْن (dawn) or أُدِين (ʔudīn) or إِدَانَة (ʔidāna))

to be or become low, base, vile, despised, inferior, weak, of low quality

Conjugation

Conjugation of **دَانَ** (I, hollow, a ~ u, no passive, verbal nouns *دَوْن*, *أُدِين*, *إِدَانَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					دَوْن, أُدِين, إِدَانَة dawn, ʔudīn, ʔidāna
active participle اِسْم الْفَاعِل					دَائِن dāʔin
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دُنْتُ duntu	دُنْتَ dunta	دَانَ dāna	دُنْتُمَا duntumā	دَانَا dānā	دُنَّا dunnā	دُنْتُمْ duntum	دَانُوا dānū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دُنْتُ duntu	دُنْتِ dunti	دَانَتْ dānat	دُنْتُمَا duntumā	دَانَتَا dānatā	دُنَّا dunnā	دُنْتُنَّ duntunna	دُنَّ dunna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدُونُ ʔadūnu	تَدُونُ tadūnu	يَدُونُ yadūnu	تَدُونَانِ tadūnāni	يَدُونَانِ yadūnāni	نَدُونُ nadūnu	تَدُونُونَ tadūnūna	يَدُونُونَ yadūnūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَدُونُ ʔadūnu	تَدُونِينَ tadūnīna	تَدُونُ tadūnu	تَدُونَانِ tadūnāni	تَدُونَانِ tadūnāni	نَدُونُ nadūnu	تَدُنَّ tadunna	يَدُنَّ yadunna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدُونَ ʔadūna	تَدُونَ tadūna	يَدُونَ yadūna	تَدُونَا tadūnā	يَدُونَا yadūnā	نَدُونَ nadūna	تَدُونُوا tadūnū	يَدُونُوا yadūnū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَدُونَ ʔadūna	تَدُونِي tadūnī	تَدُونَ tadūna	تَدُونَا tadūnā	تَدُونَا tadūnā	نَدُونَ nadūna	تَدُنَّ tadunna	يَدُنَّ yadunna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدُنْ ʔadun	تَدُنْ tadun	يَدُنْ yadun	تَدُونَا tadūnā	يَدُونَا yadūnā	نَدُنْ nadun	تَدُونُوا tadūnū	يَدُونُوا yadūnū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَدُنْ ʔadun	تَدُونِي tadūnī	تَدُنْ tadun	تَدُونَا tadūnā	تَدُونَا tadūnā	نَدُنْ nadun	تَدُنَّ tadunna	يَدُنَّ yadunna
imperative الْأَمْر	m		دُنْ dun		دُونَا dūnā			دُونُوا dūnū
imperative الْأَمْر	f		دُونِي dūnī		دُونَا dūnā			دُنَّ dunna

Central Kurdish

Etymology

From Proto-Indo-European *deh₃- (“to give”).

Pronunciation

IPA^(key): /daːn/

Verb

Northern Kurdish	dan

دان (dan) (present stem دە- (de-))

(transitive) to give

Conjugation

person	singular			plural
infinitive	دان dan	past stem	دا da	present stem	دە de
person	first	second	third	first	second	third
indicative	من	تۆ	ئەو	ئێمە	ئێوە	ئەوان
simple past	دام dam	دات dat	دای day	دامان daman	داتان datan	دایان dayan
present	دەدەم dedem	دەدەیت dedeyt	دەدات dedat	دەدەین dedeyn	دەدەن deden
past imperfect (habitual, progressive)	دەمدا demda	دەتدا detda	دەیدا deyda	دەماندا demanda	دەتاندا detanda	دەیاندا deyanda
past progressive	خەریک بووم دەمدا xerîk bûm demda	خەریک بووی دەتدا xerîk bûy detda	خەریک بوو دەیدا xerîk bû deyda	خەریک بووین دەماندا xerîk bûyn demanda	خەریک بوون دەتاندا xerîk bûn detanda	خەریک بوون دەیاندا xerîk bûn deyanda
present progressive	خەریکِم دەدەم xerîkim dedem	خەریکی دەدەیت xerîkî dedeyt	خەریکە دەدات xerîke dedat	خەریکین دەدەین xerîkîn dedeyn	خەریکِن دەدەن xerîkin deden
past perfect	دابووم dabûm	دابووت dabût	دابووی dabûy	دابوومان dabûman	دابووتان dabûtan	دابوویان dabûyan
present perfect	داومە dawme	داوتە dawte	داویە dawye	داومانە dawmane	داوتانە dawtane	داویانە dawyane
subjunctive	من	تۆ	ئەو	ئێمە	ئێوە	ئەوان
past	دابێتِم dabêtim	دابێتِت dabêtit	دابێتی dabêtî	دابێتمان dabêtman	دابێتتان dabêttan	دابێتیان dabêtyan
present	بِدەم bidem	بِدەیت bideyt	بِدات bidat	بِدەین bideyn	بِدەن biden
imperative	—	تۆ	—	ئێمە	ئێوە	—
imperative		بِدەە bidee		بِدەین bideyn	بِدەن biden