طبع

Arabic

Root
ط ب ع (ṭ b ʕ)
14 terms

Etymology 1.1

Verb

طَبَعَ • (ṭabaʕa) I (non-past يَطْبَعُ (yaṭbaʕu), verbal noun طَبْع (ṭabʕ) or طِبَاعَة (ṭibāʕa))

  1. to print, imprint, stamp
  2. to type
  3. to coin
Conjugation
Conjugation of طَبَعَ (I, sound, a ~ a, full passive, verbal nouns طَبْع, طِبَاعَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
طَبْع, طِبَاعَة
ṭabʕ, ṭibāʕa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
طَابِع
ṭābiʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَطْبُوع
maṭbūʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m طَبَعْتُ
ṭabaʕtu
طَبَعْتَ
ṭabaʕta
طَبَعَ
ṭabaʕa
طَبَعْتُمَا
ṭabaʕtumā
طَبَعَا
ṭabaʕā
طَبَعْنَا
ṭabaʕnā
طَبَعْتُمْ
ṭabaʕtum
طَبَعُوا
ṭabaʕū
f طَبَعْتِ
ṭabaʕti
طَبَعَتْ
ṭabaʕat
طَبَعَتَا
ṭabaʕatā
طَبَعْتُنَّ
ṭabaʕtunna
طَبَعْنَ
ṭabaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَطْبَعُ
ʔaṭbaʕu
تَطْبَعُ
taṭbaʕu
يَطْبَعُ
yaṭbaʕu
تَطْبَعَانِ
taṭbaʕāni
يَطْبَعَانِ
yaṭbaʕāni
نَطْبَعُ
naṭbaʕu
تَطْبَعُونَ
taṭbaʕūna
يَطْبَعُونَ
yaṭbaʕūna
f تَطْبَعِينَ
taṭbaʕīna
تَطْبَعُ
taṭbaʕu
تَطْبَعَانِ
taṭbaʕāni
تَطْبَعْنَ
taṭbaʕna
يَطْبَعْنَ
yaṭbaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَطْبَعَ
ʔaṭbaʕa
تَطْبَعَ
taṭbaʕa
يَطْبَعَ
yaṭbaʕa
تَطْبَعَا
taṭbaʕā
يَطْبَعَا
yaṭbaʕā
نَطْبَعَ
naṭbaʕa
تَطْبَعُوا
taṭbaʕū
يَطْبَعُوا
yaṭbaʕū
f تَطْبَعِي
taṭbaʕī
تَطْبَعَ
taṭbaʕa
تَطْبَعَا
taṭbaʕā
تَطْبَعْنَ
taṭbaʕna
يَطْبَعْنَ
yaṭbaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَطْبَعْ
ʔaṭbaʕ
تَطْبَعْ
taṭbaʕ
يَطْبَعْ
yaṭbaʕ
تَطْبَعَا
taṭbaʕā
يَطْبَعَا
yaṭbaʕā
نَطْبَعْ
naṭbaʕ
تَطْبَعُوا
taṭbaʕū
يَطْبَعُوا
yaṭbaʕū
f تَطْبَعِي
taṭbaʕī
تَطْبَعْ
taṭbaʕ
تَطْبَعَا
taṭbaʕā
تَطْبَعْنَ
taṭbaʕna
يَطْبَعْنَ
yaṭbaʕna
imperative
الْأَمْر
m اِطْبَعْ
iṭbaʕ
اِطْبَعَا
iṭbaʕā
اِطْبَعُوا
iṭbaʕū
f اِطْبَعِي
iṭbaʕī
اِطْبَعْنَ
iṭbaʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m طُبِعْتُ
ṭubiʕtu
طُبِعْتَ
ṭubiʕta
طُبِعَ
ṭubiʕa
طُبِعْتُمَا
ṭubiʕtumā
طُبِعَا
ṭubiʕā
طُبِعْنَا
ṭubiʕnā
طُبِعْتُمْ
ṭubiʕtum
طُبِعُوا
ṭubiʕū
f طُبِعْتِ
ṭubiʕti
طُبِعَتْ
ṭubiʕat
طُبِعَتَا
ṭubiʕatā
طُبِعْتُنَّ
ṭubiʕtunna
طُبِعْنَ
ṭubiʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُطْبَعُ
ʔuṭbaʕu
تُطْبَعُ
tuṭbaʕu
يُطْبَعُ
yuṭbaʕu
تُطْبَعَانِ
tuṭbaʕāni
يُطْبَعَانِ
yuṭbaʕāni
نُطْبَعُ
nuṭbaʕu
تُطْبَعُونَ
tuṭbaʕūna
يُطْبَعُونَ
yuṭbaʕūna
f تُطْبَعِينَ
tuṭbaʕīna
تُطْبَعُ
tuṭbaʕu
تُطْبَعَانِ
tuṭbaʕāni
تُطْبَعْنَ
tuṭbaʕna
يُطْبَعْنَ
yuṭbaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُطْبَعَ
ʔuṭbaʕa
تُطْبَعَ
tuṭbaʕa
يُطْبَعَ
yuṭbaʕa
تُطْبَعَا
tuṭbaʕā
يُطْبَعَا
yuṭbaʕā
نُطْبَعَ
nuṭbaʕa
تُطْبَعُوا
tuṭbaʕū
يُطْبَعُوا
yuṭbaʕū
f تُطْبَعِي
tuṭbaʕī
تُطْبَعَ
tuṭbaʕa
تُطْبَعَا
tuṭbaʕā
تُطْبَعْنَ
tuṭbaʕna
يُطْبَعْنَ
yuṭbaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُطْبَعْ
ʔuṭbaʕ
تُطْبَعْ
tuṭbaʕ
يُطْبَعْ
yuṭbaʕ
تُطْبَعَا
tuṭbaʕā
يُطْبَعَا
yuṭbaʕā
نُطْبَعْ
nuṭbaʕ
تُطْبَعُوا
tuṭbaʕū
يُطْبَعُوا
yuṭbaʕū
f تُطْبَعِي
tuṭbaʕī
تُطْبَعْ
tuṭbaʕ
تُطْبَعَا
tuṭbaʕā
تُطْبَعْنَ
tuṭbaʕna
يُطْبَعْنَ
yuṭbaʕna
Derived terms
Descendants
  • Maltese: tebagħ, taba’, teba’
  • Gulf Arabic: طبع (ṭibaʕ)
  • Moroccan Arabic: طبع (ṭbaʕ)

Etymology 1.2

Verb

طَبَّعَ • (ṭabbaʕa) II (non-past يُطَبِّعُ (yuṭabbiʕu), verbal noun تَطْبِيع (taṭbīʕ))

  1. to train, to tame (an animal)
  2. to train, to teach (someone) [with عَلَى (ʕalā) ‘in something’]
  3. to normalize (relations)
    طَبَّعَتِ الدَوْلَتانِ عَلاقَاتِهِمَا الدِبْلُوماسِيّة.
    ṭabbaʕati d-dawlatāni ʕalāqātihimā d-diblūmāsiyya.
    The two countries normalized their diplomatic relations.
  4. to embellish (fabric) when printing
  5. to defile
Conjugation
Conjugation of طَبَّعَ (II, sound, full passive, verbal noun تَطْبِيع)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَطْبِيع
taṭbīʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُطَبِّع
muṭabbiʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُطَبَّع
muṭabbaʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m طَبَّعْتُ
ṭabbaʕtu
طَبَّعْتَ
ṭabbaʕta
طَبَّعَ
ṭabbaʕa
طَبَّعْتُمَا
ṭabbaʕtumā
طَبَّعَا
ṭabbaʕā
طَبَّعْنَا
ṭabbaʕnā
طَبَّعْتُمْ
ṭabbaʕtum
طَبَّعُوا
ṭabbaʕū
f طَبَّعْتِ
ṭabbaʕti
طَبَّعَتْ
ṭabbaʕat
طَبَّعَتَا
ṭabbaʕatā
طَبَّعْتُنَّ
ṭabbaʕtunna
طَبَّعْنَ
ṭabbaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُطَبِّعُ
ʔuṭabbiʕu
تُطَبِّعُ
tuṭabbiʕu
يُطَبِّعُ
yuṭabbiʕu
تُطَبِّعَانِ
tuṭabbiʕāni
يُطَبِّعَانِ
yuṭabbiʕāni
نُطَبِّعُ
nuṭabbiʕu
تُطَبِّعُونَ
tuṭabbiʕūna
يُطَبِّعُونَ
yuṭabbiʕūna
f تُطَبِّعِينَ
tuṭabbiʕīna
تُطَبِّعُ
tuṭabbiʕu
تُطَبِّعَانِ
tuṭabbiʕāni
تُطَبِّعْنَ
tuṭabbiʕna
يُطَبِّعْنَ
yuṭabbiʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُطَبِّعَ
ʔuṭabbiʕa
تُطَبِّعَ
tuṭabbiʕa
يُطَبِّعَ
yuṭabbiʕa
تُطَبِّعَا
tuṭabbiʕā
يُطَبِّعَا
yuṭabbiʕā
نُطَبِّعَ
nuṭabbiʕa
تُطَبِّعُوا
tuṭabbiʕū
يُطَبِّعُوا
yuṭabbiʕū
f تُطَبِّعِي
tuṭabbiʕī
تُطَبِّعَ
tuṭabbiʕa
تُطَبِّعَا
tuṭabbiʕā
تُطَبِّعْنَ
tuṭabbiʕna
يُطَبِّعْنَ
yuṭabbiʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُطَبِّعْ
ʔuṭabbiʕ
تُطَبِّعْ
tuṭabbiʕ
يُطَبِّعْ
yuṭabbiʕ
تُطَبِّعَا
tuṭabbiʕā
يُطَبِّعَا
yuṭabbiʕā
نُطَبِّعْ
nuṭabbiʕ
تُطَبِّعُوا
tuṭabbiʕū
يُطَبِّعُوا
yuṭabbiʕū
f تُطَبِّعِي
tuṭabbiʕī
تُطَبِّعْ
tuṭabbiʕ
تُطَبِّعَا
tuṭabbiʕā
تُطَبِّعْنَ
tuṭabbiʕna
يُطَبِّعْنَ
yuṭabbiʕna
imperative
الْأَمْر
m طَبِّعْ
ṭabbiʕ
طَبِّعَا
ṭabbiʕā
طَبِّعُوا
ṭabbiʕū
f طَبِّعِي
ṭabbiʕī
طَبِّعْنَ
ṭabbiʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m طُبِّعْتُ
ṭubbiʕtu
طُبِّعْتَ
ṭubbiʕta
طُبِّعَ
ṭubbiʕa
طُبِّعْتُمَا
ṭubbiʕtumā
طُبِّعَا
ṭubbiʕā
طُبِّعْنَا
ṭubbiʕnā
طُبِّعْتُمْ
ṭubbiʕtum
طُبِّعُوا
ṭubbiʕū
f طُبِّعْتِ
ṭubbiʕti
طُبِّعَتْ
ṭubbiʕat
طُبِّعَتَا
ṭubbiʕatā
طُبِّعْتُنَّ
ṭubbiʕtunna
طُبِّعْنَ
ṭubbiʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُطَبَّعُ
ʔuṭabbaʕu
تُطَبَّعُ
tuṭabbaʕu
يُطَبَّعُ
yuṭabbaʕu
تُطَبَّعَانِ
tuṭabbaʕāni
يُطَبَّعَانِ
yuṭabbaʕāni
نُطَبَّعُ
nuṭabbaʕu
تُطَبَّعُونَ
tuṭabbaʕūna
يُطَبَّعُونَ
yuṭabbaʕūna
f تُطَبَّعِينَ
tuṭabbaʕīna
تُطَبَّعُ
tuṭabbaʕu
تُطَبَّعَانِ
tuṭabbaʕāni
تُطَبَّعْنَ
tuṭabbaʕna
يُطَبَّعْنَ
yuṭabbaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُطَبَّعَ
ʔuṭabbaʕa
تُطَبَّعَ
tuṭabbaʕa
يُطَبَّعَ
yuṭabbaʕa
تُطَبَّعَا
tuṭabbaʕā
يُطَبَّعَا
yuṭabbaʕā
نُطَبَّعَ
nuṭabbaʕa
تُطَبَّعُوا
tuṭabbaʕū
يُطَبَّعُوا
yuṭabbaʕū
f تُطَبَّعِي
tuṭabbaʕī
تُطَبَّعَ
tuṭabbaʕa
تُطَبَّعَا
tuṭabbaʕā
تُطَبَّعْنَ
tuṭabbaʕna
يُطَبَّعْنَ
yuṭabbaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُطَبَّعْ
ʔuṭabbaʕ
تُطَبَّعْ
tuṭabbaʕ
يُطَبَّعْ
yuṭabbaʕ
تُطَبَّعَا
tuṭabbaʕā
يُطَبَّعَا
yuṭabbaʕā
نُطَبَّعْ
nuṭabbaʕ
تُطَبَّعُوا
tuṭabbaʕū
يُطَبَّعُوا
yuṭabbaʕū
f تُطَبَّعِي
tuṭabbaʕī
تُطَبَّعْ
tuṭabbaʕ
تُطَبَّعَا
tuṭabbaʕā
تُطَبَّعْنَ
tuṭabbaʕna
يُطَبَّعْنَ
yuṭabbaʕna

Etymology 1.3

Noun

طَبْع • (ṭabʕm (plural أَطْبَاع (ʔaṭbāʕ) or طِبَاع (ṭibāʕ))

  1. verbal noun of طَبَعَ (ṭabaʕa) (form I)
  2. printing, print
  3. nature
  4. characteristic
Declension
Declension of noun طَبْع (ṭabʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal طَبْع
ṭabʕ
الطَّبْع
aṭ-ṭabʕ
طَبْع
ṭabʕ
nominative طَبْعٌ
ṭabʕun
الطَّبْعُ
aṭ-ṭabʕu
طَبْعُ
ṭabʕu
accusative طَبْعًا
ṭabʕan
الطَّبْعَ
aṭ-ṭabʕa
طَبْعَ
ṭabʕa
genitive طَبْعٍ
ṭabʕin
الطَّبْعِ
aṭ-ṭabʕi
طَبْعِ
ṭabʕi
dual indefinite definite construct
informal طَبْعَيْن
ṭabʕayn
الطَّبْعَيْن
aṭ-ṭabʕayn
طَبْعَيْ
ṭabʕay
nominative طَبْعَانِ
ṭabʕāni
الطَّبْعَانِ
aṭ-ṭabʕāni
طَبْعَا
ṭabʕā
accusative طَبْعَيْنِ
ṭabʕayni
الطَّبْعَيْنِ
aṭ-ṭabʕayni
طَبْعَيْ
ṭabʕay
genitive طَبْعَيْنِ
ṭabʕayni
الطَّبْعَيْنِ
aṭ-ṭabʕayni
طَبْعَيْ
ṭabʕay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَطْبَاع‎; طِبَاع
ʔaṭbāʕ‎; ṭibāʕ
الْأَطْبَاع‎; الطِّبَاع
al-ʔaṭbāʕ‎; aṭ-ṭibāʕ
أَطْبَاع‎; طِبَاع
ʔaṭbāʕ‎; ṭibāʕ
nominative أَطْبَاعٌ‎; طِبَاعٌ
ʔaṭbāʕun‎; ṭibāʕun
الْأَطْبَاعُ‎; الطِّبَاعُ
al-ʔaṭbāʕu‎; aṭ-ṭibāʕu
أَطْبَاعُ‎; طِبَاعُ
ʔaṭbāʕu‎; ṭibāʕu
accusative أَطْبَاعًا‎; طِبَاعًا
ʔaṭbāʕan‎; ṭibāʕan
الْأَطْبَاعَ‎; الطِّبَاعَ
al-ʔaṭbāʕa‎; aṭ-ṭibāʕa
أَطْبَاعَ‎; طِبَاعَ
ʔaṭbāʕa‎; ṭibāʕa
genitive أَطْبَاعٍ‎; طِبَاعٍ
ʔaṭbāʕin‎; ṭibāʕin
الْأَطْبَاعِ‎; الطِّبَاعِ
al-ʔaṭbāʕi‎; aṭ-ṭibāʕi
أَطْبَاعِ‎; طِبَاعِ
ʔaṭbāʕi‎; ṭibāʕi
Descendants

Gulf Arabic

Etymology

Root
ط ب ع
2 terms

From Arabic طبع, Sense of drowning is cognate with Hebrew טָבַע (ṭāḇaʿ/tavaʿ, to drown, to sink) and Aramaic טבע (to drown, to sink).

Pronunciation

  • (noun) IPA(key): /tˤəbʕ/
  • (Form I verb) IPA(key): /ˈtˤɪ.bəʕ/
  • (Form II verb) IPA(key): /ˈtˤəbːəʕ/

Noun

طَبْع • (ṭabʕm (plural اَطْباع (aṭbāʕ))

  1. habit, nature (of a person)

Verb

طِبَع • (ṭibaʕ) I (non-past يِطْبَع (yiṭbaʕ))

  1. to print, imprint, stamp
  2. (dated) to drown, to sink
    Synonym: غرق (ʁirag)

Verb

طَبَّع • (ṭabbaʕ) II (non-past يطَبِّع (yṭabbiʕ))

  1. to leave a mark
  2. to normalize
    1. (especially) to normalize relations with the State of Israel

Moroccan Arabic

Etymology

Root
ط ب ع
1 term

From Arabic طَبَعَ (ṭabaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /tˤbaʕ/
  • Audio:(file)

Verb

طبع • (ṭbaʕ) I (non-past يطبع (yiṭbaʕ))

  1. to print, imprint, stamp

Conjugation

The template Template:ary-conj-fʕal-yifʕal does not use the parameter(s):
1=ط
4=ṭ
5=b
3=ع
2=ب
6=ʕ
Please see Module:checkparams for help with this warning.

This verb needs an inflection-table template.

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic طَبْع (ṭabʕ, printing; nature, characteristic), verbal noun of طَبَعَ (ṭabaʕa, to print, coin, stamp).

Noun

طبع • (tabʼ) (definite accusative طبعی (tab'ı))

  1. printing, stamping, impressing, the process of producing printed material
    Synonym: باصمه (basma)
  2. stamp, any device used to impress or stamp a specific design on a surface
    Synonyms: تمغا (tamga), مهر (mühür)
  3. temperament, disposition, a person's normal manner of thinking or behaving
    Synonyms: خوی (huy), طمر (damar), عرق (ʿırk), مزاج (mizac)
  4. nature, the essential or innate qualities and characteristics of a person or thing
    Synonym: طبیعت (tabiʼat)

Descendants

Further reading

South Levantine Arabic

Root
ط ب ع
4 terms

Etymology

From Arabic طَبَعَ (ṭabaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /tˤab.baʕ/, [ˈtˤɑb.bɑʕ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

طبّع • (ṭabbaʕ) II (present بطبّع (biṭabbeʕ))

  1. to normalize relations with another country (esp. Israel)

Conjugation

Conjugation of طبع
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m طبّعت (ṭabbaʕt) طبّعت (ṭabbaʕt) طبّع (ṭabbaʕ) طبّعنا (ṭabbaʕna) طبّعتو (ṭabbaʕtu) طبّعو (ṭabbaʕu)
f طبّعتي (ṭabbaʕti) طبّعت (ṭabbaʕat)
present m بطبّع (baṭabbiʕ) بتطبّع (bitṭabbiʕ) بطبّع (biṭabbiʕ) منطبّع (minṭabbiʕ) بتطبّعو (bitṭabbʕu) بطبّعو (biṭabbʕu)
f بتطبّعي (bitṭabbʕi) بتطبّع (bitṭabbiʕ)
subjunctive m اطبّع (aṭabbiʕ) تطبّع (tṭabbiʕ) يطبّع (yṭabbiʕ) نطبّع (nṭabbiʕ) تطبّعو (tṭabbʕu) يطبّعو (yṭabbʕu)
f تطبّعي (tṭabbʕi) تطبّع (tṭabbiʕ)
imperative m طبّع (ṭabbiʕ) طبّعو (ṭabbʕu)
f طبّعي (ṭabbʕi)