مهر

See also: مہر

Arabic

Etymology 1

Common West Semitic term; compare Ugaritic 𐎎𐎅𐎗 (mhr), Old South Arabian 𐩣𐩠𐩧𐩩 (mhrt, wealth, possessions, commodities, goods), Biblical Hebrew מָהַר (mahar, to acquire by exchange, to barter, to purchase), Biblical Hebrew מֹהַר (mṓhar, bridal payment, purchasing price), Classical Syriac ܡܗܪܐ (bride-price), Nabataean 𐢓𐢇𐢛 (mohar). Uncertain connection to highly productive Akkadian 𒈠𒄩𒀸 (maḫārum, to face or meet; to accept, to receive; to conduct; to do business, to shift commodities, to transact; to accept valuables, staples, or persons; to take in or collect offers, to take in women by dowries) and Soqotri móḥor (to offer), as the sound change complicates the semantic overlaps. Comparison to Middle Persian mtr' (/⁠mihr⁠/, contract, bond) is fundamentally coincidental.

Verb

مَهَرَ • (mahara) I (non-past يَمْهُرُ (yamhuru) or يَمْهَرُ (yamharu), verbal noun مَهْر (mahr))

  1. to settle a dowry for (one's wife, etc.)
Conjugation
Conjugation of مَهَرَ (I, sound, a ~ u/a, full passive, verbal noun مَهْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَهْر
mahr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مَاهِر
māhir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَمْهُور
mamhūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَهَرْتُ
mahartu
مَهَرْتَ
maharta
مَهَرَ
mahara
مَهَرْتُمَا
mahartumā
مَهَرَا
maharā
مَهَرْنَا
maharnā
مَهَرْتُمْ
mahartum
مَهَرُوا
maharū
f مَهَرْتِ
maharti
مَهَرَتْ
maharat
مَهَرَتَا
maharatā
مَهَرْتُنَّ
mahartunna
مَهَرْنَ
maharna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَمْهُرُ, أَمْهَرُ
ʔamhuru, ʔamharu
تَمْهُرُ, تَمْهَرُ
tamhuru, tamharu
يَمْهُرُ, يَمْهَرُ
yamhuru, yamharu
تَمْهُرَانِ, تَمْهَرَانِ
tamhurāni, tamharāni
يَمْهُرَانِ, يَمْهَرَانِ
yamhurāni, yamharāni
نَمْهُرُ, نَمْهَرُ
namhuru, namharu
تَمْهُرُونَ, تَمْهَرُونَ
tamhurūna, tamharūna
يَمْهُرُونَ, يَمْهَرُونَ
yamhurūna, yamharūna
f تَمْهُرِينَ, تَمْهَرِينَ
tamhurīna, tamharīna
تَمْهُرُ, تَمْهَرُ
tamhuru, tamharu
تَمْهُرَانِ, تَمْهَرَانِ
tamhurāni, tamharāni
تَمْهُرْنَ, تَمْهَرْنَ
tamhurna, tamharna
يَمْهُرْنَ, يَمْهَرْنَ
yamhurna, yamharna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَمْهُرَ, أَمْهَرَ
ʔamhura, ʔamhara
تَمْهُرَ, تَمْهَرَ
tamhura, tamhara
يَمْهُرَ, يَمْهَرَ
yamhura, yamhara
تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
tamhurā, tamharā
يَمْهُرَا, يَمْهَرَا
yamhurā, yamharā
نَمْهُرَ, نَمْهَرَ
namhura, namhara
تَمْهُرُوا, تَمْهَرُوا
tamhurū, tamharū
يَمْهُرُوا, يَمْهَرُوا
yamhurū, yamharū
f تَمْهُرِي, تَمْهَرِي
tamhurī, tamharī
تَمْهُرَ, تَمْهَرَ
tamhura, tamhara
تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
tamhurā, tamharā
تَمْهُرْنَ, تَمْهَرْنَ
tamhurna, tamharna
يَمْهُرْنَ, يَمْهَرْنَ
yamhurna, yamharna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَمْهُرْ, أَمْهَرْ
ʔamhur, ʔamhar
تَمْهُرْ, تَمْهَرْ
tamhur, tamhar
يَمْهُرْ, يَمْهَرْ
yamhur, yamhar
تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
tamhurā, tamharā
يَمْهُرَا, يَمْهَرَا
yamhurā, yamharā
نَمْهُرْ, نَمْهَرْ
namhur, namhar
تَمْهُرُوا, تَمْهَرُوا
tamhurū, tamharū
يَمْهُرُوا, يَمْهَرُوا
yamhurū, yamharū
f تَمْهُرِي, تَمْهَرِي
tamhurī, tamharī
تَمْهُرْ, تَمْهَرْ
tamhur, tamhar
تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
tamhurā, tamharā
تَمْهُرْنَ, تَمْهَرْنَ
tamhurna, tamharna
يَمْهُرْنَ, يَمْهَرْنَ
yamhurna, yamharna
imperative
الْأَمْر
m اُمْهُرْ, اِمْهَرْ
umhur, imhar
اُمْهُرَا, اِمْهَرَا
umhurā, imharā
اُمْهُرُوا, اِمْهَرُوا
umhurū, imharū
f اُمْهُرِي, اِمْهَرِي
umhurī, imharī
اُمْهُرْنَ, اِمْهَرْنَ
umhurna, imharna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مُهِرْتُ
muhirtu
مُهِرْتَ
muhirta
مُهِرَ
muhira
مُهِرْتُمَا
muhirtumā
مُهِرَا
muhirā
مُهِرْنَا
muhirnā
مُهِرْتُمْ
muhirtum
مُهِرُوا
muhirū
f مُهِرْتِ
muhirti
مُهِرَتْ
muhirat
مُهِرَتَا
muhiratā
مُهِرْتُنَّ
muhirtunna
مُهِرْنَ
muhirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمْهَرُ
ʔumharu
تُمْهَرُ
tumharu
يُمْهَرُ
yumharu
تُمْهَرَانِ
tumharāni
يُمْهَرَانِ
yumharāni
نُمْهَرُ
numharu
تُمْهَرُونَ
tumharūna
يُمْهَرُونَ
yumharūna
f تُمْهَرِينَ
tumharīna
تُمْهَرُ
tumharu
تُمْهَرَانِ
tumharāni
تُمْهَرْنَ
tumharna
يُمْهَرْنَ
yumharna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمْهَرَ
ʔumhara
تُمْهَرَ
tumhara
يُمْهَرَ
yumhara
تُمْهَرَا
tumharā
يُمْهَرَا
yumharā
نُمْهَرَ
numhara
تُمْهَرُوا
tumharū
يُمْهَرُوا
yumharū
f تُمْهَرِي
tumharī
تُمْهَرَ
tumhara
تُمْهَرَا
tumharā
تُمْهَرْنَ
tumharna
يُمْهَرْنَ
yumharna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمْهَرْ
ʔumhar
تُمْهَرْ
tumhar
يُمْهَرْ
yumhar
تُمْهَرَا
tumharā
يُمْهَرَا
yumharā
نُمْهَرْ
numhar
تُمْهَرُوا
tumharū
يُمْهَرُوا
yumharū
f تُمْهَرِي
tumharī
تُمْهَرْ
tumhar
تُمْهَرَا
tumharā
تُمْهَرْنَ
tumharna
يُمْهَرْنَ
yumharna

Noun

مَهْر • (mahrm (plural مُهُور (muhūr))

  1. verbal noun of مَهَرَ (mahara) (form I)
  2. dowry, dower, marriage portion
  3. price
  4. contracting
Declension
Declension of noun مَهْر (mahr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَهْر
mahr
الْمَهْر
al-mahr
مَهْر
mahr
nominative مَهْرٌ
mahrun
الْمَهْرُ
al-mahru
مَهْرُ
mahru
accusative مَهْرًا
mahran
الْمَهْرَ
al-mahra
مَهْرَ
mahra
genitive مَهْرٍ
mahrin
الْمَهْرِ
al-mahri
مَهْرِ
mahri
dual indefinite definite construct
informal مَهْرَيْن
mahrayn
الْمَهْرَيْن
al-mahrayn
مَهْرَيْ
mahray
nominative مَهْرَانِ
mahrāni
الْمَهْرَانِ
al-mahrāni
مَهْرَا
mahrā
accusative مَهْرَيْنِ
mahrayni
الْمَهْرَيْنِ
al-mahrayni
مَهْرَيْ
mahray
genitive مَهْرَيْنِ
mahrayni
الْمَهْرَيْنِ
al-mahrayni
مَهْرَيْ
mahray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal مُهُور
muhūr
الْمُهُور
al-muhūr
مُهُور
muhūr
nominative مُهُورٌ
muhūrun
الْمُهُورُ
al-muhūru
مُهُورُ
muhūru
accusative مُهُورًا
muhūran
الْمُهُورَ
al-muhūra
مُهُورَ
muhūra
genitive مُهُورٍ
muhūrin
الْمُهُورِ
al-muhūri
مُهُورِ
muhūri
Descendants
  • Gulf Arabic: مهر (mahar, dowry)
  • Middle Armenian: մահր (mahr)
  • English: mahr
  • Swahili: mahari

Etymology 2

From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (mwdl), 𐫖𐫇𐫍𐫡 (mwhr /⁠muhr⁠/, seal), and denominal verb.

Noun

مُهْر • (muhrm

  1. seal; signet; stamp
Declension
Declension of noun مُهْر (muhr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُهْر
muhr
الْمُهْر
al-muhr
مُهْر
muhr
nominative مُهْرٌ
muhrun
الْمُهْرُ
al-muhru
مُهْرُ
muhru
accusative مُهْرًا
muhran
الْمُهْرَ
al-muhra
مُهْرَ
muhra
genitive مُهْرٍ
muhrin
الْمُهْرِ
al-muhri
مُهْرِ
muhri
Descendants

Verb

مَهَرَ • (mahara) I (non-past يَمْهَرُ (yamharu), verbal noun ?)

  1. to stamp, to imprint
Conjugation
Conjugation of مَهَرَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun ?)
verbal noun
الْمَصْدَر
?
?
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مَاهِر
māhir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَمْهُور
mamhūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَهَرْتُ
mahartu
مَهَرْتَ
maharta
مَهَرَ
mahara
مَهَرْتُمَا
mahartumā
مَهَرَا
maharā
مَهَرْنَا
maharnā
مَهَرْتُمْ
mahartum
مَهَرُوا
maharū
f مَهَرْتِ
maharti
مَهَرَتْ
maharat
مَهَرَتَا
maharatā
مَهَرْتُنَّ
mahartunna
مَهَرْنَ
maharna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَمْهَرُ
ʔamharu
تَمْهَرُ
tamharu
يَمْهَرُ
yamharu
تَمْهَرَانِ
tamharāni
يَمْهَرَانِ
yamharāni
نَمْهَرُ
namharu
تَمْهَرُونَ
tamharūna
يَمْهَرُونَ
yamharūna
f تَمْهَرِينَ
tamharīna
تَمْهَرُ
tamharu
تَمْهَرَانِ
tamharāni
تَمْهَرْنَ
tamharna
يَمْهَرْنَ
yamharna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَمْهَرَ
ʔamhara
تَمْهَرَ
tamhara
يَمْهَرَ
yamhara
تَمْهَرَا
tamharā
يَمْهَرَا
yamharā
نَمْهَرَ
namhara
تَمْهَرُوا
tamharū
يَمْهَرُوا
yamharū
f تَمْهَرِي
tamharī
تَمْهَرَ
tamhara
تَمْهَرَا
tamharā
تَمْهَرْنَ
tamharna
يَمْهَرْنَ
yamharna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَمْهَرْ
ʔamhar
تَمْهَرْ
tamhar
يَمْهَرْ
yamhar
تَمْهَرَا
tamharā
يَمْهَرَا
yamharā
نَمْهَرْ
namhar
تَمْهَرُوا
tamharū
يَمْهَرُوا
yamharū
f تَمْهَرِي
tamharī
تَمْهَرْ
tamhar
تَمْهَرَا
tamharā
تَمْهَرْنَ
tamharna
يَمْهَرْنَ
yamharna
imperative
الْأَمْر
m اِمْهَرْ
imhar
اِمْهَرَا
imharā
اِمْهَرُوا
imharū
f اِمْهَرِي
imharī
اِمْهَرْنَ
imharna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مُهِرْتُ
muhirtu
مُهِرْتَ
muhirta
مُهِرَ
muhira
مُهِرْتُمَا
muhirtumā
مُهِرَا
muhirā
مُهِرْنَا
muhirnā
مُهِرْتُمْ
muhirtum
مُهِرُوا
muhirū
f مُهِرْتِ
muhirti
مُهِرَتْ
muhirat
مُهِرَتَا
muhiratā
مُهِرْتُنَّ
muhirtunna
مُهِرْنَ
muhirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمْهَرُ
ʔumharu
تُمْهَرُ
tumharu
يُمْهَرُ
yumharu
تُمْهَرَانِ
tumharāni
يُمْهَرَانِ
yumharāni
نُمْهَرُ
numharu
تُمْهَرُونَ
tumharūna
يُمْهَرُونَ
yumharūna
f تُمْهَرِينَ
tumharīna
تُمْهَرُ
tumharu
تُمْهَرَانِ
tumharāni
تُمْهَرْنَ
tumharna
يُمْهَرْنَ
yumharna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمْهَرَ
ʔumhara
تُمْهَرَ
tumhara
يُمْهَرَ
yumhara
تُمْهَرَا
tumharā
يُمْهَرَا
yumharā
نُمْهَرَ
numhara
تُمْهَرُوا
tumharū
يُمْهَرُوا
yumharū
f تُمْهَرِي
tumharī
تُمْهَرَ
tumhara
تُمْهَرَا
tumharā
تُمْهَرْنَ
tumharna
يُمْهَرْنَ
yumharna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمْهَرْ
ʔumhar
تُمْهَرْ
tumhar
يُمْهَرْ
yumhar
تُمْهَرَا
tumharā
يُمْهَرَا
yumharā
نُمْهَرْ
numhar
تُمْهَرُوا
tumharū
يُمْهَرُوا
yumharū
f تُمْهَرِي
tumharī
تُمْهَرْ
tumhar
تُمْهَرَا
tumharā
تُمْهَرْنَ
tumharna
يُمْهَرْنَ
yumharna

Noun

مَهْر • (mahrm (plural مُهُور (muhūr))

  1. verbal noun of مَهَرَ (mahara) (form I)
  2. sealing; stamping
Declension
Declension of noun مَهْر (mahr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَهْر
mahr
الْمَهْر
al-mahr
مَهْر
mahr
nominative مَهْرٌ
mahrun
الْمَهْرُ
al-mahru
مَهْرُ
mahru
accusative مَهْرًا
mahran
الْمَهْرَ
al-mahra
مَهْرَ
mahra
genitive مَهْرٍ
mahrin
الْمَهْرِ
al-mahri
مَهْرِ
mahri
dual indefinite definite construct
informal مَهْرَيْن
mahrayn
الْمَهْرَيْن
al-mahrayn
مَهْرَيْ
mahray
nominative مَهْرَانِ
mahrāni
الْمَهْرَانِ
al-mahrāni
مَهْرَا
mahrā
accusative مَهْرَيْنِ
mahrayni
الْمَهْرَيْنِ
al-mahrayni
مَهْرَيْ
mahray
genitive مَهْرَيْنِ
mahrayni
الْمَهْرَيْنِ
al-mahrayni
مَهْرَيْ
mahray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal مُهُور
muhūr
الْمُهُور
al-muhūr
مُهُور
muhūr
nominative مُهُورٌ
muhūrun
الْمُهُورُ
al-muhūru
مُهُورُ
muhūru
accusative مُهُورًا
muhūran
الْمُهُورَ
al-muhūra
مُهُورَ
muhūra
genitive مُهُورٍ
muhūrin
الْمُهُورِ
al-muhūri
مُهُورِ
muhūri

Etymology 3

    From Proto-Semitic *mahir-/*marw- ((young) man; still fast and physically useful), possibly further Proto-Afroasiatic *ma(hi)r- (servant, slave), potentially related to Arabic مَرْء (marʔ). Compare Akkadian 𒌉 (mārum, young man, son; subordinate, deployable man, service man, usable worker, hireling for a service), Ugaritic 𐎎𐎅𐎗 (mhr, warrior, man, troop; skilled, expert, trained; exceptional, faster, better, or heroic), Sabaean 𐩩𐩣𐩠𐩧𐩩 (tmhrt, contingent of Bedouin mercenaries; specialty troops, proficient at handling camels and desert warfare), Aramaic מהר, Hebrew מָהִיר, Hebrew מַהֵר, Phoenician 𐤌𐤄𐤓 (mhr), Classical Syriac ܡܗܪ (to instruct, to be instructed, to learn, to excel), Ge'ez ምሁረ (məhurä /⁠məhur⁠/, trained).

    Verb

    مَهَرَ • (mahara) I (non-past يَمْهُرُ (yamhuru) or يَمْهَرُ (yamharu), verbal noun مَهْر (mahr) or مَهَار (mahār) or مَهَارَة (mahāra) or مُهُور (muhūr))

    1. to be skilled or skillful
    2. to be proficient
    3. to be trained, expert especially at handling
    Conjugation
    Conjugation of مَهَرَ (I, sound, a ~ u/a, no passive, verbal nouns مَهْر, مَهَار, مَهَارَة, مُهُور)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    مَهْر, مَهَار, مَهَارَة, مُهُور
    mahr, mahār, mahāra, muhūr
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مَاهِر
    māhir
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m مَهَرْتُ
    mahartu
    مَهَرْتَ
    maharta
    مَهَرَ
    mahara
    مَهَرْتُمَا
    mahartumā
    مَهَرَا
    maharā
    مَهَرْنَا
    maharnā
    مَهَرْتُمْ
    mahartum
    مَهَرُوا
    maharū
    f مَهَرْتِ
    maharti
    مَهَرَتْ
    maharat
    مَهَرَتَا
    maharatā
    مَهَرْتُنَّ
    mahartunna
    مَهَرْنَ
    maharna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَمْهُرُ, أَمْهَرُ
    ʔamhuru, ʔamharu
    تَمْهُرُ, تَمْهَرُ
    tamhuru, tamharu
    يَمْهُرُ, يَمْهَرُ
    yamhuru, yamharu
    تَمْهُرَانِ, تَمْهَرَانِ
    tamhurāni, tamharāni
    يَمْهُرَانِ, يَمْهَرَانِ
    yamhurāni, yamharāni
    نَمْهُرُ, نَمْهَرُ
    namhuru, namharu
    تَمْهُرُونَ, تَمْهَرُونَ
    tamhurūna, tamharūna
    يَمْهُرُونَ, يَمْهَرُونَ
    yamhurūna, yamharūna
    f تَمْهُرِينَ, تَمْهَرِينَ
    tamhurīna, tamharīna
    تَمْهُرُ, تَمْهَرُ
    tamhuru, tamharu
    تَمْهُرَانِ, تَمْهَرَانِ
    tamhurāni, tamharāni
    تَمْهُرْنَ, تَمْهَرْنَ
    tamhurna, tamharna
    يَمْهُرْنَ, يَمْهَرْنَ
    yamhurna, yamharna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَمْهُرَ, أَمْهَرَ
    ʔamhura, ʔamhara
    تَمْهُرَ, تَمْهَرَ
    tamhura, tamhara
    يَمْهُرَ, يَمْهَرَ
    yamhura, yamhara
    تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
    tamhurā, tamharā
    يَمْهُرَا, يَمْهَرَا
    yamhurā, yamharā
    نَمْهُرَ, نَمْهَرَ
    namhura, namhara
    تَمْهُرُوا, تَمْهَرُوا
    tamhurū, tamharū
    يَمْهُرُوا, يَمْهَرُوا
    yamhurū, yamharū
    f تَمْهُرِي, تَمْهَرِي
    tamhurī, tamharī
    تَمْهُرَ, تَمْهَرَ
    tamhura, tamhara
    تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
    tamhurā, tamharā
    تَمْهُرْنَ, تَمْهَرْنَ
    tamhurna, tamharna
    يَمْهُرْنَ, يَمْهَرْنَ
    yamhurna, yamharna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَمْهُرْ, أَمْهَرْ
    ʔamhur, ʔamhar
    تَمْهُرْ, تَمْهَرْ
    tamhur, tamhar
    يَمْهُرْ, يَمْهَرْ
    yamhur, yamhar
    تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
    tamhurā, tamharā
    يَمْهُرَا, يَمْهَرَا
    yamhurā, yamharā
    نَمْهُرْ, نَمْهَرْ
    namhur, namhar
    تَمْهُرُوا, تَمْهَرُوا
    tamhurū, tamharū
    يَمْهُرُوا, يَمْهَرُوا
    yamhurū, yamharū
    f تَمْهُرِي, تَمْهَرِي
    tamhurī, tamharī
    تَمْهُرْ, تَمْهَرْ
    tamhur, tamhar
    تَمْهُرَا, تَمْهَرَا
    tamhurā, tamharā
    تَمْهُرْنَ, تَمْهَرْنَ
    tamhurna, tamharna
    يَمْهُرْنَ, يَمْهَرْنَ
    yamhurna, yamharna
    imperative
    الْأَمْر
    m اُمْهُرْ, اِمْهَرْ
    umhur, imhar
    اُمْهُرَا, اِمْهَرَا
    umhurā, imharā
    اُمْهُرُوا, اِمْهَرُوا
    umhurū, imharū
    f اُمْهُرِي, اِمْهَرِي
    umhurī, imharī
    اُمْهُرْنَ, اِمْهَرْنَ
    umhurna, imharna

    Etymology 4

    From Proto-Semitic *muhr-.

    Noun

    مُهْر • (muhrm (plural أَمْهَار (ʔamhār) or مِهَارَة (mihāra), feminine مُهْرَة (muhra))

    1. foal, colt
    Declension
    Declension of noun مُهْر (muhr)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal مُهْر
    muhr
    الْمُهْر
    al-muhr
    مُهْر
    muhr
    nominative مُهْرٌ
    muhrun
    الْمُهْرُ
    al-muhru
    مُهْرُ
    muhru
    accusative مُهْرًا
    muhran
    الْمُهْرَ
    al-muhra
    مُهْرَ
    muhra
    genitive مُهْرٍ
    muhrin
    الْمُهْرِ
    al-muhri
    مُهْرِ
    muhri
    dual indefinite definite construct
    informal مُهْرَيْن
    muhrayn
    الْمُهْرَيْن
    al-muhrayn
    مُهْرَيْ
    muhray
    nominative مُهْرَانِ
    muhrāni
    الْمُهْرَانِ
    al-muhrāni
    مُهْرَا
    muhrā
    accusative مُهْرَيْنِ
    muhrayni
    الْمُهْرَيْنِ
    al-muhrayni
    مُهْرَيْ
    muhray
    genitive مُهْرَيْنِ
    muhrayni
    الْمُهْرَيْنِ
    al-muhrayni
    مُهْرَيْ
    muhray
    plural basic broken plural triptote‎;
    broken plural triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite construct
    informal أَمْهَار‎; مِهَارَة
    ʔamhār‎; mihāra
    الْأَمْهَار‎; الْمِهَارَة
    al-ʔamhār‎; al-mihāra
    أَمْهَار‎; مِهَارَة
    ʔamhār‎; mihārat
    nominative أَمْهَارٌ‎; مِهَارَةٌ
    ʔamhārun‎; mihāratun
    الْأَمْهَارُ‎; الْمِهَارَةُ
    al-ʔamhāru‎; al-mihāratu
    أَمْهَارُ‎; مِهَارَةُ
    ʔamhāru‎; mihāratu
    accusative أَمْهَارًا‎; مِهَارَةً
    ʔamhāran‎; mihāratan
    الْأَمْهَارَ‎; الْمِهَارَةَ
    al-ʔamhāra‎; al-mihārata
    أَمْهَارَ‎; مِهَارَةَ
    ʔamhāra‎; mihārata
    genitive أَمْهَارٍ‎; مِهَارَةٍ
    ʔamhārin‎; mihāratin
    الْأَمْهَارِ‎; الْمِهَارَةِ
    al-ʔamhāri‎; al-mihārati
    أَمْهَارِ‎; مِهَارَةِ
    ʔamhāri‎; mihārati

    Persian

    Etymology 1

    The first sense borrowed from Arabic مَهْر (mahr, dowry), from the verb مَهَرَ (mahara, to contract, to give a dowry); see above. The remaining senses inherited from Middle Persian mtr' (mihr, bond, contract), from Old Persian 𐎷𐎰𐎼 (mithra), from Avestan 𐬨𐬌𐬚𐬭𐬋 (miθrō, covenant, contract, oath), from Proto-Iranian *miθráh, from Proto-Indo-Iranian *mitra (covenant, treaty, agreement, promise). Compare Sanskrit मित्र (mitra) and the above for a possible layer of phono-semantic matching with the Semitic root regarding business contracts and reception.

    Pronunciation

     

    Readings
    Classical reading? mahr
    Dari reading? mahr
    Iranian reading? mahr
    Tajik reading? mahr

    Noun

    مَهْر • (mahr) (plural مهرها)

    1. (Islam) Mahr, dowry, bride-price or gift; a pre-negotiated gift of monetary or symbolic value which is promised to a bride by a groom upon marriage.
    2. contracting
    3. contract
    4. covenant
    Synonyms
    • مهریه (mahriye)

    Etymology 2

      From Middle Persian mtr' (Mihr), from Old Persian 𐎷𐎰𐎼 (Miθra), from Avestan 𐬨𐬌𐬚𐬭𐬀 (miθra, covenant, contract, oath), from Proto-Indo-Iranian *mitra (covenant, treaty, agreement, promise). Compare Sanskrit मित्र (mitra), Ancient Greek μεσίτης (mesítēs). Doublet of میترا (mitrā, personal name).

      Pronunciation

       

      Readings
      Classical reading? mihr
      Dari reading? mehr
      Iranian reading? mehr
      Tajik reading? meh

      Noun

      Dari مهر
      Iranian Persian
      Tajik меҳр

      مِهْر • (mehr)

      1. kindness, mercy
      2. love, affection, sympathy, friendship
      3. prosperity
      Derived terms
      Descendants

      Proper noun

      Dari مهر
      Iranian Persian
      Tajik Меҳр

      مِهْر • (mehr)

      1. Mehr, the seventh month of the solar Persian calendar.
      2. Name of the sixteenth day of any month of the solar Persian calendar.
      3. the Sun
        • 1990, “سرود ملی جمهوری اسلامی ایران”, performed by Hassan Riyahi & Sayed Bagheri:
          سر زد از افق مهر خاوران
          Sar zad az ofoq mehr-e xâvarân
          Upwards on the horizon rises the eastern sun
        • 2019, “شب رویایی”‎[1]performed by Aron Afshar:
          سوگند به لبخند تو / دل من بند تو / ای مهر و ماه / تو جان بخواه
          Sowgand be labxand-e to / Del-e man band-e to / Ey mehr o mâh / To jân bexâh
          I swear by your smile / That my heart is your slave / Oh my sun and moon / You can ask my life of me
      4. (Zoroastrianism) Mithra, a Zoroastrian deity.
      Derived terms
      Descendants

      See also

      Etymology 3

      From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (mwdl), 𐫖𐫇𐫍𐫡 (mwhr /⁠muhr⁠/, seal) (compare Parthian 𐫖𐫇𐫍𐫡 (mwhr /⁠muhr⁠/, seal), and Bactrian μολρο (molro)); possibly cognate with words above, otherwise from Akkadian 𒈬𒊬 (mušarû, object bearing a royal inscription), from Sumerian 𒈬𒊬 (mu-sar /⁠musar⁠/), from 𒈬 (mu, name, fame) + 𒊬 (sar, to write); cf. the many descendants of Sumerian 𒁾 (dub, tablet; cylinder seal) including دیوان (divân), دف (daf), دفتر (daftar), Arabic أَدَب (ʔadab), طُوب (ṭūb), طَابَع (ṭābaʕ), ذَبْر (ḏabr, a writing on palm-leaves, a book), ذَبَرَ (ḏabara, to write, to point; to read thoroughly; to understand well).

      Pronunciation

       

      Readings
      Classical reading? muhr
      Dari reading? mohr
      Iranian reading? mohr
      Tajik reading? müh

      Noun

      Dari مهر, تاپه
      Iranian Persian مهر
      Tajik мӯҳр

      مُهْر • (mohr) (plural مهرها)

      1. seal
      2. impression
      3. stamp
      4. (Shia Islam) A prayer-stone, sometimes made from clay from Karbala or Mashhad, which is placed on the ground in front of the worshipper and onto which the forehead is touched during prayer; also known as a turba.
      Derived terms
      • مهر زدن (mohr zadan)
      • مهر کردن (mohr kardan)
      • مهر و موم (mohr-o-mum)
      Descendants

      See also