هوش

See also: هوس and هَوُسَ

Ottoman Turkish

Etymology 1

From Persian هوش (huš), a variant of توسکا (tuskâ, birch), which probably derives from a Mongolic source; compare modern Mongolian хус (xus, birch).

Noun

هوش • (hoş or huş)

  1. birch, any of various trees in the genus Betula
    Synonym: آق آغاج (ak ağac)
Descendants
  • Turkish: huş

Further reading

Etymology 2

Borrowed from Persian هوش (huš, intellect).

Noun

هوش • (huş)

  1. reason, common sense, consciousness
    Synonyms: ادراك (idrak), اوص (us), شعور (şuûr), عقل (akl)
Derived terms
Descendants

Further reading

Etymology 3

From Arabic هَوْش (hawš).

Noun

هوش • (hevş)

  1. multitude, myriad, a great amount of something

Further reading

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Multitudo”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[7], Vienna, column 1097
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “هوش”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[8], Vienna, column 5514
  • Redhouse, James W. (1890) “هوش”, in A Turkish and English Lexicon[9], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2174

Persian

Etymology 1

    From Middle Persian 𐭠𐭥𐭱 (ōš), from Proto-Iranian *HušíH ((two) ears; understanding), from Proto-Indo-European *h₂ṓws. Compare Northern Kurdish hiş.

    Pronunciation

     

    Readings
    Classical reading? hōš
    Dari reading? hōš, hūš
    Iranian reading? huš
    Tajik reading? hüš

    Noun

    هوش • (huš)

    Dari هوش
    Iranian Persian
    Tajik ҳӯш
    1. intellect
    2. intelligence
    3. understanding
    Derived terms

    Etymology 2

    Noun

    هوش • (huš)

    1. alternative form of توسکا (tuskâ)