عقل

Arabic

Root
ع ق ل (ʕ q l)
12 terms

Etymology 1.1

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʕaql/

    Noun

    عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

    1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to be reasonable) (form I)
    2. understanding, reason, wisdom, sound judgment, sense
      حَدِّثِ الْعَاقِلَ بِمَا لَا يَلِيقُ، فَإِنْ صَدَّقَ فَلَا عَقْلَ لَهُ.
      ḥaddiṯi l-ʕāqila bimā lā yalīqu, faʔin ṣaddaqa falā ʕaqla lahu.
      Tell the intelligent man what does not befit him and if he deems it credible he has no sense.
    3. mind, intellect
    4. (Christianity) Holy Ghost
    Declension
    Declension of noun عَقْل (ʕaql)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَقْل
    ʕaql
    الْعَقْل
    al-ʕaql
    عَقْل
    ʕaql
    nominative عَقْلٌ
    ʕaqlun
    الْعَقْلُ
    al-ʕaqlu
    عَقْلُ
    ʕaqlu
    accusative عَقْلًا
    ʕaqlan
    الْعَقْلَ
    al-ʕaqla
    عَقْلَ
    ʕaqla
    genitive عَقْلٍ
    ʕaqlin
    الْعَقْلِ
    al-ʕaqli
    عَقْلِ
    ʕaqli
    dual indefinite definite construct
    informal عَقْلَيْن
    ʕaqlayn
    الْعَقْلَيْن
    al-ʕaqlayn
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    nominative عَقْلَانِ
    ʕaqlāni
    الْعَقْلَانِ
    al-ʕaqlāni
    عَقْلَا
    ʕaqlā
    accusative عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    genitive عَقْلَيْنِ
    ʕaqlayni
    الْعَقْلَيْنِ
    al-ʕaqlayni
    عَقْلَيْ
    ʕaqlay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal عُقُول
    ʕuqūl
    الْعُقُول
    al-ʕuqūl
    عُقُول
    ʕuqūl
    nominative عُقُولٌ
    ʕuqūlun
    الْعُقُولُ
    al-ʕuqūlu
    عُقُولُ
    ʕuqūlu
    accusative عُقُولًا
    ʕuqūlan
    الْعُقُولَ
    al-ʕuqūla
    عُقُولَ
    ʕuqūla
    genitive عُقُولٍ
    ʕuqūlin
    الْعُقُولِ
    al-ʕuqūli
    عُقُولِ
    ʕuqūli
    Descendants
    • Gulf Arabic: عقل (ʕagiḷ)
    • Maltese: għaqal
    • Adyghe: акъыл (aqəl)
    • Azerbaijani: ağıl
    • Bashkir: аҡыл (aqıl)
    • Crimean Tatar: aqıl
    • Gagauz: akıl
    • Kabardian: акъыл (aqəl)
    • Karakalpak: aqıl
    • Kazakh: ақыл (aqyl)
    • Khakas: ағыл (ağıl)
    • Khalaj: aqıl
    • Northern Kurdish: aqil
      Lishana Deni: עאקל (‘āqəl, mind, intelligence, wisdom)
    • Kyrgyz: акыл (akıl)
    • Malay: akal
    • Nogai: акъыл (ak”ıl)
    • Ottoman Turkish: عقل (ʼakl, ʼakıl)
    • Classical Persian: عقل ('aql) (see there for further descendants)
    • Shor: ағыл
    • Swahili: akili
    • Sylheti: ꠀꠇꠟ (axol)
    • Tatar: акыл (aqıl)
    • Turkmen: akyl
    • Talysh: ağl
    • Uzbek: aql
    • Zazaki: aqil

    Etymology 1.2

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.qa.la/

      Verb

      عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

      1. to be reasonable, to make sense
      Conjugation
      Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَقْل)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      عَقْل
      ʕaql
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      عَاقِل
      ʕāqil
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مَعْقُول
      maʕqūl
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقَلْتُ
      ʕaqaltu
      عَقَلْتَ
      ʕaqalta
      عَقَلَ
      ʕaqala
      عَقَلْتُمَا
      ʕaqaltumā
      عَقَلَا
      ʕaqalā
      عَقَلْنَا
      ʕaqalnā
      عَقَلْتُمْ
      ʕaqaltum
      عَقَلُوا
      ʕaqalū
      f عَقَلْتِ
      ʕaqalti
      عَقَلَتْ
      ʕaqalat
      عَقَلَتَا
      ʕaqalatā
      عَقَلْتُنَّ
      ʕaqaltunna
      عَقَلْنَ
      ʕaqalna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أَعْقِلُ
      ʔaʕqilu
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      يَعْقِلُ
      yaʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      يَعْقِلَانِ
      yaʕqilāni
      نَعْقِلُ
      naʕqilu
      تَعْقِلُونَ
      taʕqilūna
      يَعْقِلُونَ
      yaʕqilūna
      f تَعْقِلِينَ
      taʕqilīna
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أَعْقِلَ
      ʔaʕqila
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      يَعْقِلَ
      yaʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلَ
      naʕqila
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أَعْقِلْ
      ʔaʕqil
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      يَعْقِلْ
      yaʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلْ
      naʕqil
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      imperative
      الْأَمْر
      m اِعْقِلْ
      iʕqil
      اِعْقِلَا
      iʕqilā
      اِعْقِلُوا
      iʕqilū
      f اِعْقِلِي
      iʕqilī
      اِعْقِلْنَ
      iʕqilna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عُقِلْتُ
      ʕuqiltu
      عُقِلْتَ
      ʕuqilta
      عُقِلَ
      ʕuqila
      عُقِلْتُمَا
      ʕuqiltumā
      عُقِلَا
      ʕuqilā
      عُقِلْنَا
      ʕuqilnā
      عُقِلْتُمْ
      ʕuqiltum
      عُقِلُوا
      ʕuqilū
      f عُقِلْتِ
      ʕuqilti
      عُقِلَتْ
      ʕuqilat
      عُقِلَتَا
      ʕuqilatā
      عُقِلْتُنَّ
      ʕuqiltunna
      عُقِلْنَ
      ʕuqilna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعْقَلُ
      ʔuʕqalu
      تُعْقَلُ
      tuʕqalu
      يُعْقَلُ
      yuʕqalu
      تُعْقَلَانِ
      tuʕqalāni
      يُعْقَلَانِ
      yuʕqalāni
      نُعْقَلُ
      nuʕqalu
      تُعْقَلُونَ
      tuʕqalūna
      يُعْقَلُونَ
      yuʕqalūna
      f تُعْقَلِينَ
      tuʕqalīna
      تُعْقَلُ
      tuʕqalu
      تُعْقَلَانِ
      tuʕqalāni
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعْقَلَ
      ʔuʕqala
      تُعْقَلَ
      tuʕqala
      يُعْقَلَ
      yuʕqala
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      يُعْقَلَا
      yuʕqalā
      نُعْقَلَ
      nuʕqala
      تُعْقَلُوا
      tuʕqalū
      يُعْقَلُوا
      yuʕqalū
      f تُعْقَلِي
      tuʕqalī
      تُعْقَلَ
      tuʕqala
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعْقَلْ
      ʔuʕqal
      تُعْقَلْ
      tuʕqal
      يُعْقَلْ
      yuʕqal
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      يُعْقَلَا
      yuʕqalā
      نُعْقَلْ
      nuʕqal
      تُعْقَلُوا
      tuʕqalū
      يُعْقَلُوا
      yuʕqalū
      f تُعْقَلِي
      tuʕqalī
      تُعْقَلْ
      tuʕqal
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna

      Etymology 1.3

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕaq.qa.la/

      Verb

      عَقَّلَ • (ʕaqqala) II (non-past يُعَقِّلُ (yuʕaqqilu), verbal noun تَعْقِيل (taʕqīl))

      1. to make reasonable
      Conjugation
      Conjugation of عَقَّلَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْقِيل)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      تَعْقِيل
      taʕqīl
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      مُعَقِّل
      muʕaqqil
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مُعَقَّل
      muʕaqqal
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقَّلْتُ
      ʕaqqaltu
      عَقَّلْتَ
      ʕaqqalta
      عَقَّلَ
      ʕaqqala
      عَقَّلْتُمَا
      ʕaqqaltumā
      عَقَّلَا
      ʕaqqalā
      عَقَّلْنَا
      ʕaqqalnā
      عَقَّلْتُمْ
      ʕaqqaltum
      عَقَّلُوا
      ʕaqqalū
      f عَقَّلْتِ
      ʕaqqalti
      عَقَّلَتْ
      ʕaqqalat
      عَقَّلَتَا
      ʕaqqalatā
      عَقَّلْتُنَّ
      ʕaqqaltunna
      عَقَّلْنَ
      ʕaqqalna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعَقِّلُ
      ʔuʕaqqilu
      تُعَقِّلُ
      tuʕaqqilu
      يُعَقِّلُ
      yuʕaqqilu
      تُعَقِّلَانِ
      tuʕaqqilāni
      يُعَقِّلَانِ
      yuʕaqqilāni
      نُعَقِّلُ
      nuʕaqqilu
      تُعَقِّلُونَ
      tuʕaqqilūna
      يُعَقِّلُونَ
      yuʕaqqilūna
      f تُعَقِّلِينَ
      tuʕaqqilīna
      تُعَقِّلُ
      tuʕaqqilu
      تُعَقِّلَانِ
      tuʕaqqilāni
      تُعَقِّلْنَ
      tuʕaqqilna
      يُعَقِّلْنَ
      yuʕaqqilna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعَقِّلَ
      ʔuʕaqqila
      تُعَقِّلَ
      tuʕaqqila
      يُعَقِّلَ
      yuʕaqqila
      تُعَقِّلَا
      tuʕaqqilā
      يُعَقِّلَا
      yuʕaqqilā
      نُعَقِّلَ
      nuʕaqqila
      تُعَقِّلُوا
      tuʕaqqilū
      يُعَقِّلُوا
      yuʕaqqilū
      f تُعَقِّلِي
      tuʕaqqilī
      تُعَقِّلَ
      tuʕaqqila
      تُعَقِّلَا
      tuʕaqqilā
      تُعَقِّلْنَ
      tuʕaqqilna
      يُعَقِّلْنَ
      yuʕaqqilna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعَقِّلْ
      ʔuʕaqqil
      تُعَقِّلْ
      tuʕaqqil
      يُعَقِّلْ
      yuʕaqqil
      تُعَقِّلَا
      tuʕaqqilā
      يُعَقِّلَا
      yuʕaqqilā
      نُعَقِّلْ
      nuʕaqqil
      تُعَقِّلُوا
      tuʕaqqilū
      يُعَقِّلُوا
      yuʕaqqilū
      f تُعَقِّلِي
      tuʕaqqilī
      تُعَقِّلْ
      tuʕaqqil
      تُعَقِّلَا
      tuʕaqqilā
      تُعَقِّلْنَ
      tuʕaqqilna
      يُعَقِّلْنَ
      yuʕaqqilna
      imperative
      الْأَمْر
      m عَقِّلْ
      ʕaqqil
      عَقِّلَا
      ʕaqqilā
      عَقِّلُوا
      ʕaqqilū
      f عَقِّلِي
      ʕaqqilī
      عَقِّلْنَ
      ʕaqqilna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عُقِّلْتُ
      ʕuqqiltu
      عُقِّلْتَ
      ʕuqqilta
      عُقِّلَ
      ʕuqqila
      عُقِّلْتُمَا
      ʕuqqiltumā
      عُقِّلَا
      ʕuqqilā
      عُقِّلْنَا
      ʕuqqilnā
      عُقِّلْتُمْ
      ʕuqqiltum
      عُقِّلُوا
      ʕuqqilū
      f عُقِّلْتِ
      ʕuqqilti
      عُقِّلَتْ
      ʕuqqilat
      عُقِّلَتَا
      ʕuqqilatā
      عُقِّلْتُنَّ
      ʕuqqiltunna
      عُقِّلْنَ
      ʕuqqilna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعَقَّلُ
      ʔuʕaqqalu
      تُعَقَّلُ
      tuʕaqqalu
      يُعَقَّلُ
      yuʕaqqalu
      تُعَقَّلَانِ
      tuʕaqqalāni
      يُعَقَّلَانِ
      yuʕaqqalāni
      نُعَقَّلُ
      nuʕaqqalu
      تُعَقَّلُونَ
      tuʕaqqalūna
      يُعَقَّلُونَ
      yuʕaqqalūna
      f تُعَقَّلِينَ
      tuʕaqqalīna
      تُعَقَّلُ
      tuʕaqqalu
      تُعَقَّلَانِ
      tuʕaqqalāni
      تُعَقَّلْنَ
      tuʕaqqalna
      يُعَقَّلْنَ
      yuʕaqqalna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعَقَّلَ
      ʔuʕaqqala
      تُعَقَّلَ
      tuʕaqqala
      يُعَقَّلَ
      yuʕaqqala
      تُعَقَّلَا
      tuʕaqqalā
      يُعَقَّلَا
      yuʕaqqalā
      نُعَقَّلَ
      nuʕaqqala
      تُعَقَّلُوا
      tuʕaqqalū
      يُعَقَّلُوا
      yuʕaqqalū
      f تُعَقَّلِي
      tuʕaqqalī
      تُعَقَّلَ
      tuʕaqqala
      تُعَقَّلَا
      tuʕaqqalā
      تُعَقَّلْنَ
      tuʕaqqalna
      يُعَقَّلْنَ
      yuʕaqqalna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعَقَّلْ
      ʔuʕaqqal
      تُعَقَّلْ
      tuʕaqqal
      يُعَقَّلْ
      yuʕaqqal
      تُعَقَّلَا
      tuʕaqqalā
      يُعَقَّلَا
      yuʕaqqalā
      نُعَقَّلْ
      nuʕaqqal
      تُعَقَّلُوا
      tuʕaqqalū
      يُعَقَّلُوا
      yuʕaqqalū
      f تُعَقَّلِي
      tuʕaqqalī
      تُعَقَّلْ
      tuʕaqqal
      تُعَقَّلَا
      tuʕaqqalā
      تُعَقَّلْنَ
      tuʕaqqalna
      يُعَقَّلْنَ
      yuʕaqqalna

      Etymology 2.1

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕaql/

      Noun

      عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

      1. asylum
      2. fortress
      Declension
      Declension of noun عَقْل (ʕaql)
      singular basic singular triptote
      indefinite definite construct
      informal عَقْل
      ʕaql
      الْعَقْل
      al-ʕaql
      عَقْل
      ʕaql
      nominative عَقْلٌ
      ʕaqlun
      الْعَقْلُ
      al-ʕaqlu
      عَقْلُ
      ʕaqlu
      accusative عَقْلًا
      ʕaqlan
      الْعَقْلَ
      al-ʕaqla
      عَقْلَ
      ʕaqla
      genitive عَقْلٍ
      ʕaqlin
      الْعَقْلِ
      al-ʕaqli
      عَقْلِ
      ʕaqli
      dual indefinite definite construct
      informal عَقْلَيْن
      ʕaqlayn
      الْعَقْلَيْن
      al-ʕaqlayn
      عَقْلَيْ
      ʕaqlay
      nominative عَقْلَانِ
      ʕaqlāni
      الْعَقْلَانِ
      al-ʕaqlāni
      عَقْلَا
      ʕaqlā
      accusative عَقْلَيْنِ
      ʕaqlayni
      الْعَقْلَيْنِ
      al-ʕaqlayni
      عَقْلَيْ
      ʕaqlay
      genitive عَقْلَيْنِ
      ʕaqlayni
      الْعَقْلَيْنِ
      al-ʕaqlayni
      عَقْلَيْ
      ʕaqlay
      plural basic broken plural triptote
      indefinite definite construct
      informal عُقُول
      ʕuqūl
      الْعُقُول
      al-ʕuqūl
      عُقُول
      ʕuqūl
      nominative عُقُولٌ
      ʕuqūlun
      الْعُقُولُ
      al-ʕuqūlu
      عُقُولُ
      ʕuqūlu
      accusative عُقُولًا
      ʕuqūlan
      الْعُقُولَ
      al-ʕuqūla
      عُقُولَ
      ʕuqūla
      genitive عُقُولٍ
      ʕuqūlin
      الْعُقُولِ
      al-ʕuqūli
      عُقُولِ
      ʕuqūli

      Etymology 2.2

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.qa.la/

      Verb

      عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقَل (ʕaqal) or عُقُول (ʕuqūl))

      1. to make oneself inaccessible in a high mountain, to betake oneself for refuge
      Conjugation
      Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, no passive, verbal nouns عَقَل, عُقُول)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      عَقَل, عُقُول
      ʕaqal, ʕuqūl
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      عَاقِل
      ʕāqil
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقَلْتُ
      ʕaqaltu
      عَقَلْتَ
      ʕaqalta
      عَقَلَ
      ʕaqala
      عَقَلْتُمَا
      ʕaqaltumā
      عَقَلَا
      ʕaqalā
      عَقَلْنَا
      ʕaqalnā
      عَقَلْتُمْ
      ʕaqaltum
      عَقَلُوا
      ʕaqalū
      f عَقَلْتِ
      ʕaqalti
      عَقَلَتْ
      ʕaqalat
      عَقَلَتَا
      ʕaqalatā
      عَقَلْتُنَّ
      ʕaqaltunna
      عَقَلْنَ
      ʕaqalna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أَعْقِلُ
      ʔaʕqilu
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      يَعْقِلُ
      yaʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      يَعْقِلَانِ
      yaʕqilāni
      نَعْقِلُ
      naʕqilu
      تَعْقِلُونَ
      taʕqilūna
      يَعْقِلُونَ
      yaʕqilūna
      f تَعْقِلِينَ
      taʕqilīna
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أَعْقِلَ
      ʔaʕqila
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      يَعْقِلَ
      yaʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلَ
      naʕqila
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أَعْقِلْ
      ʔaʕqil
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      يَعْقِلْ
      yaʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلْ
      naʕqil
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      imperative
      الْأَمْر
      m اِعْقِلْ
      iʕqil
      اِعْقِلَا
      iʕqilā
      اِعْقِلُوا
      iʕqilū
      f اِعْقِلِي
      iʕqilī
      اِعْقِلْنَ
      iʕqilna

      Etymology 2.3

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.qal/

      Noun

      عَقَل • (ʕaqalm

      1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to find refuge in a high mountain) (form I)
      Declension
      Declension of noun عَقَل (ʕaqal)
      singular basic singular triptote
      indefinite definite construct
      informal عَقَل
      ʕaqal
      الْعَقَل
      al-ʕaqal
      عَقَل
      ʕaqal
      nominative عَقَلٌ
      ʕaqalun
      الْعَقَلُ
      al-ʕaqalu
      عَقَلُ
      ʕaqalu
      accusative عَقَلًا
      ʕaqalan
      الْعَقَلَ
      al-ʕaqala
      عَقَلَ
      ʕaqala
      genitive عَقَلٍ
      ʕaqalin
      الْعَقَلِ
      al-ʕaqali
      عَقَلِ
      ʕaqali

      Etymology 3.1

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕaql/

      Noun

      عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

      1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to renounce revenge for wergild) (form I)
      2. bloodwite, wergild, blood money
      Declension
      Declension of noun عَقْل (ʕaql)
      singular basic singular triptote
      indefinite definite construct
      informal عَقْل
      ʕaql
      الْعَقْل
      al-ʕaql
      عَقْل
      ʕaql
      nominative عَقْلٌ
      ʕaqlun
      الْعَقْلُ
      al-ʕaqlu
      عَقْلُ
      ʕaqlu
      accusative عَقْلًا
      ʕaqlan
      الْعَقْلَ
      al-ʕaqla
      عَقْلَ
      ʕaqla
      genitive عَقْلٍ
      ʕaqlin
      الْعَقْلِ
      al-ʕaqli
      عَقْلِ
      ʕaqli
      dual indefinite definite construct
      informal عَقْلَيْن
      ʕaqlayn
      الْعَقْلَيْن
      al-ʕaqlayn
      عَقْلَيْ
      ʕaqlay
      nominative عَقْلَانِ
      ʕaqlāni
      الْعَقْلَانِ
      al-ʕaqlāni
      عَقْلَا
      ʕaqlā
      accusative عَقْلَيْنِ
      ʕaqlayni
      الْعَقْلَيْنِ
      al-ʕaqlayni
      عَقْلَيْ
      ʕaqlay
      genitive عَقْلَيْنِ
      ʕaqlayni
      الْعَقْلَيْنِ
      al-ʕaqlayni
      عَقْلَيْ
      ʕaqlay
      plural basic broken plural triptote
      indefinite definite construct
      informal عُقُول
      ʕuqūl
      الْعُقُول
      al-ʕuqūl
      عُقُول
      ʕuqūl
      nominative عُقُولٌ
      ʕuqūlun
      الْعُقُولُ
      al-ʕuqūlu
      عُقُولُ
      ʕuqūlu
      accusative عُقُولًا
      ʕuqūlan
      الْعُقُولَ
      al-ʕuqūla
      عُقُولَ
      ʕuqūla
      genitive عُقُولٍ
      ʕuqūlin
      الْعُقُولِ
      al-ʕuqūli
      عُقُولِ
      ʕuqūli

      Etymology 3.2

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.qa.la/

      Verb

      عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

      1. to renounce revenge for wergild, to relinquish retaliation of blood
      Conjugation
      Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَقْل)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      عَقْل
      ʕaql
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      عَاقِل
      ʕāqil
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مَعْقُول
      maʕqūl
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقَلْتُ
      ʕaqaltu
      عَقَلْتَ
      ʕaqalta
      عَقَلَ
      ʕaqala
      عَقَلْتُمَا
      ʕaqaltumā
      عَقَلَا
      ʕaqalā
      عَقَلْنَا
      ʕaqalnā
      عَقَلْتُمْ
      ʕaqaltum
      عَقَلُوا
      ʕaqalū
      f عَقَلْتِ
      ʕaqalti
      عَقَلَتْ
      ʕaqalat
      عَقَلَتَا
      ʕaqalatā
      عَقَلْتُنَّ
      ʕaqaltunna
      عَقَلْنَ
      ʕaqalna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أَعْقِلُ
      ʔaʕqilu
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      يَعْقِلُ
      yaʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      يَعْقِلَانِ
      yaʕqilāni
      نَعْقِلُ
      naʕqilu
      تَعْقِلُونَ
      taʕqilūna
      يَعْقِلُونَ
      yaʕqilūna
      f تَعْقِلِينَ
      taʕqilīna
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أَعْقِلَ
      ʔaʕqila
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      يَعْقِلَ
      yaʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلَ
      naʕqila
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أَعْقِلْ
      ʔaʕqil
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      يَعْقِلْ
      yaʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلْ
      naʕqil
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      imperative
      الْأَمْر
      m اِعْقِلْ
      iʕqil
      اِعْقِلَا
      iʕqilā
      اِعْقِلُوا
      iʕqilū
      f اِعْقِلِي
      iʕqilī
      اِعْقِلْنَ
      iʕqilna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عُقِلْتُ
      ʕuqiltu
      عُقِلْتَ
      ʕuqilta
      عُقِلَ
      ʕuqila
      عُقِلْتُمَا
      ʕuqiltumā
      عُقِلَا
      ʕuqilā
      عُقِلْنَا
      ʕuqilnā
      عُقِلْتُمْ
      ʕuqiltum
      عُقِلُوا
      ʕuqilū
      f عُقِلْتِ
      ʕuqilti
      عُقِلَتْ
      ʕuqilat
      عُقِلَتَا
      ʕuqilatā
      عُقِلْتُنَّ
      ʕuqiltunna
      عُقِلْنَ
      ʕuqilna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعْقَلُ
      ʔuʕqalu
      تُعْقَلُ
      tuʕqalu
      يُعْقَلُ
      yuʕqalu
      تُعْقَلَانِ
      tuʕqalāni
      يُعْقَلَانِ
      yuʕqalāni
      نُعْقَلُ
      nuʕqalu
      تُعْقَلُونَ
      tuʕqalūna
      يُعْقَلُونَ
      yuʕqalūna
      f تُعْقَلِينَ
      tuʕqalīna
      تُعْقَلُ
      tuʕqalu
      تُعْقَلَانِ
      tuʕqalāni
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعْقَلَ
      ʔuʕqala
      تُعْقَلَ
      tuʕqala
      يُعْقَلَ
      yuʕqala
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      يُعْقَلَا
      yuʕqalā
      نُعْقَلَ
      nuʕqala
      تُعْقَلُوا
      tuʕqalū
      يُعْقَلُوا
      yuʕqalū
      f تُعْقَلِي
      tuʕqalī
      تُعْقَلَ
      tuʕqala
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعْقَلْ
      ʔuʕqal
      تُعْقَلْ
      tuʕqal
      يُعْقَلْ
      yuʕqal
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      يُعْقَلَا
      yuʕqalā
      نُعْقَلْ
      nuʕqal
      تُعْقَلُوا
      tuʕqalū
      يُعْقَلُوا
      yuʕqalū
      f تُعْقَلِي
      tuʕqalī
      تُعْقَلْ
      tuʕqal
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna

      Etymology 4.1

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.qa.la/

      Verb

      عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

      1. to hobble, to tie with the rope عِقَال (ʕiqāl)
      Conjugation
      Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَقْل)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      عَقْل
      ʕaql
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      عَاقِل
      ʕāqil
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مَعْقُول
      maʕqūl
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقَلْتُ
      ʕaqaltu
      عَقَلْتَ
      ʕaqalta
      عَقَلَ
      ʕaqala
      عَقَلْتُمَا
      ʕaqaltumā
      عَقَلَا
      ʕaqalā
      عَقَلْنَا
      ʕaqalnā
      عَقَلْتُمْ
      ʕaqaltum
      عَقَلُوا
      ʕaqalū
      f عَقَلْتِ
      ʕaqalti
      عَقَلَتْ
      ʕaqalat
      عَقَلَتَا
      ʕaqalatā
      عَقَلْتُنَّ
      ʕaqaltunna
      عَقَلْنَ
      ʕaqalna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أَعْقِلُ
      ʔaʕqilu
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      يَعْقِلُ
      yaʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      يَعْقِلَانِ
      yaʕqilāni
      نَعْقِلُ
      naʕqilu
      تَعْقِلُونَ
      taʕqilūna
      يَعْقِلُونَ
      yaʕqilūna
      f تَعْقِلِينَ
      taʕqilīna
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أَعْقِلَ
      ʔaʕqila
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      يَعْقِلَ
      yaʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلَ
      naʕqila
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أَعْقِلْ
      ʔaʕqil
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      يَعْقِلْ
      yaʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلْ
      naʕqil
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      imperative
      الْأَمْر
      m اِعْقِلْ
      iʕqil
      اِعْقِلَا
      iʕqilā
      اِعْقِلُوا
      iʕqilū
      f اِعْقِلِي
      iʕqilī
      اِعْقِلْنَ
      iʕqilna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عُقِلْتُ
      ʕuqiltu
      عُقِلْتَ
      ʕuqilta
      عُقِلَ
      ʕuqila
      عُقِلْتُمَا
      ʕuqiltumā
      عُقِلَا
      ʕuqilā
      عُقِلْنَا
      ʕuqilnā
      عُقِلْتُمْ
      ʕuqiltum
      عُقِلُوا
      ʕuqilū
      f عُقِلْتِ
      ʕuqilti
      عُقِلَتْ
      ʕuqilat
      عُقِلَتَا
      ʕuqilatā
      عُقِلْتُنَّ
      ʕuqiltunna
      عُقِلْنَ
      ʕuqilna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعْقَلُ
      ʔuʕqalu
      تُعْقَلُ
      tuʕqalu
      يُعْقَلُ
      yuʕqalu
      تُعْقَلَانِ
      tuʕqalāni
      يُعْقَلَانِ
      yuʕqalāni
      نُعْقَلُ
      nuʕqalu
      تُعْقَلُونَ
      tuʕqalūna
      يُعْقَلُونَ
      yuʕqalūna
      f تُعْقَلِينَ
      tuʕqalīna
      تُعْقَلُ
      tuʕqalu
      تُعْقَلَانِ
      tuʕqalāni
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعْقَلَ
      ʔuʕqala
      تُعْقَلَ
      tuʕqala
      يُعْقَلَ
      yuʕqala
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      يُعْقَلَا
      yuʕqalā
      نُعْقَلَ
      nuʕqala
      تُعْقَلُوا
      tuʕqalū
      يُعْقَلُوا
      yuʕqalū
      f تُعْقَلِي
      tuʕqalī
      تُعْقَلَ
      tuʕqala
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعْقَلْ
      ʔuʕqal
      تُعْقَلْ
      tuʕqal
      يُعْقَلْ
      yuʕqal
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      يُعْقَلَا
      yuʕqalā
      نُعْقَلْ
      nuʕqal
      تُعْقَلُوا
      tuʕqalū
      يُعْقَلُوا
      yuʕqalū
      f تُعْقَلِي
      tuʕqalī
      تُعْقَلْ
      tuʕqal
      تُعْقَلَا
      tuʕqalā
      تُعْقَلْنَ
      tuʕqalna
      يُعْقَلْنَ
      yuʕqalna

      Etymology 4.2

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕaql/

      Noun

      عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

      1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to hobble) (form I)

      Etymology 4.3

      Verb

      عَقِلَ • (ʕaqila) I (non-past يَعْقَلُ (yaʕqalu), verbal noun عَقَل (ʕaqal))

      1. to have a twisting in the hind leg
      Conjugation
      Conjugation of عَقِلَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun عَقَل)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      عَقَل
      ʕaqal
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      أَعْقَل
      ʔaʕqal
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقِلْتُ
      ʕaqiltu
      عَقِلْتَ
      ʕaqilta
      عَقِلَ
      ʕaqila
      عَقِلْتُمَا
      ʕaqiltumā
      عَقِلَا
      ʕaqilā
      عَقِلْنَا
      ʕaqilnā
      عَقِلْتُمْ
      ʕaqiltum
      عَقِلُوا
      ʕaqilū
      f عَقِلْتِ
      ʕaqilti
      عَقِلَتْ
      ʕaqilat
      عَقِلَتَا
      ʕaqilatā
      عَقِلْتُنَّ
      ʕaqiltunna
      عَقِلْنَ
      ʕaqilna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أَعْقَلُ
      ʔaʕqalu
      تَعْقَلُ
      taʕqalu
      يَعْقَلُ
      yaʕqalu
      تَعْقَلَانِ
      taʕqalāni
      يَعْقَلَانِ
      yaʕqalāni
      نَعْقَلُ
      naʕqalu
      تَعْقَلُونَ
      taʕqalūna
      يَعْقَلُونَ
      yaʕqalūna
      f تَعْقَلِينَ
      taʕqalīna
      تَعْقَلُ
      taʕqalu
      تَعْقَلَانِ
      taʕqalāni
      تَعْقَلْنَ
      taʕqalna
      يَعْقَلْنَ
      yaʕqalna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أَعْقَلَ
      ʔaʕqala
      تَعْقَلَ
      taʕqala
      يَعْقَلَ
      yaʕqala
      تَعْقَلَا
      taʕqalā
      يَعْقَلَا
      yaʕqalā
      نَعْقَلَ
      naʕqala
      تَعْقَلُوا
      taʕqalū
      يَعْقَلُوا
      yaʕqalū
      f تَعْقَلِي
      taʕqalī
      تَعْقَلَ
      taʕqala
      تَعْقَلَا
      taʕqalā
      تَعْقَلْنَ
      taʕqalna
      يَعْقَلْنَ
      yaʕqalna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أَعْقَلْ
      ʔaʕqal
      تَعْقَلْ
      taʕqal
      يَعْقَلْ
      yaʕqal
      تَعْقَلَا
      taʕqalā
      يَعْقَلَا
      yaʕqalā
      نَعْقَلْ
      naʕqal
      تَعْقَلُوا
      taʕqalū
      يَعْقَلُوا
      yaʕqalū
      f تَعْقَلِي
      taʕqalī
      تَعْقَلْ
      taʕqal
      تَعْقَلَا
      taʕqalā
      تَعْقَلْنَ
      taʕqalna
      يَعْقَلْنَ
      yaʕqalna
      imperative
      الْأَمْر
      m اِعْقَلْ
      iʕqal
      اِعْقَلَا
      iʕqalā
      اِعْقَلُوا
      iʕqalū
      f اِعْقَلِي
      iʕqalī
      اِعْقَلْنَ
      iʕqalna

      Etymology 4.4

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.qal/

      Noun

      عَقَل • (ʕaqalm

      1. verbal noun of عَقِلَ (ʕaqila, to have a twisting in the hind leg) (form I)
      Declension
      Declension of noun عَقَل (ʕaqal)
      singular basic singular triptote
      indefinite definite construct
      informal عَقَل
      ʕaqal
      الْعَقَل
      al-ʕaqal
      عَقَل
      ʕaqal
      nominative عَقَلٌ
      ʕaqalun
      الْعَقَلُ
      al-ʕaqalu
      عَقَلُ
      ʕaqalu
      accusative عَقَلًا
      ʕaqalan
      الْعَقَلَ
      al-ʕaqala
      عَقَلَ
      ʕaqala
      genitive عَقَلٍ
      ʕaqalin
      الْعَقَلِ
      al-ʕaqali
      عَقَلِ
      ʕaqali

      Etymology 5.1

      Verb

      عَقَلَ • (ʕaqala) I (non-past يَعْقِلُ (yaʕqilu), verbal noun عَقْل (ʕaql))

      1. to pasture upon camelthorn (عَاقُول (ʕāqūl))
      Conjugation
      Conjugation of عَقَلَ (I, sound, a ~ i, no passive, verbal noun عَقْل)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      عَقْل
      ʕaql
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      عَاقِل
      ʕāqil
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَقَلْتُ
      ʕaqaltu
      عَقَلْتَ
      ʕaqalta
      عَقَلَ
      ʕaqala
      عَقَلْتُمَا
      ʕaqaltumā
      عَقَلَا
      ʕaqalā
      عَقَلْنَا
      ʕaqalnā
      عَقَلْتُمْ
      ʕaqaltum
      عَقَلُوا
      ʕaqalū
      f عَقَلْتِ
      ʕaqalti
      عَقَلَتْ
      ʕaqalat
      عَقَلَتَا
      ʕaqalatā
      عَقَلْتُنَّ
      ʕaqaltunna
      عَقَلْنَ
      ʕaqalna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أَعْقِلُ
      ʔaʕqilu
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      يَعْقِلُ
      yaʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      يَعْقِلَانِ
      yaʕqilāni
      نَعْقِلُ
      naʕqilu
      تَعْقِلُونَ
      taʕqilūna
      يَعْقِلُونَ
      yaʕqilūna
      f تَعْقِلِينَ
      taʕqilīna
      تَعْقِلُ
      taʕqilu
      تَعْقِلَانِ
      taʕqilāni
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أَعْقِلَ
      ʔaʕqila
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      يَعْقِلَ
      yaʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلَ
      naʕqila
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلَ
      taʕqila
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أَعْقِلْ
      ʔaʕqil
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      يَعْقِلْ
      yaʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      يَعْقِلَا
      yaʕqilā
      نَعْقِلْ
      naʕqil
      تَعْقِلُوا
      taʕqilū
      يَعْقِلُوا
      yaʕqilū
      f تَعْقِلِي
      taʕqilī
      تَعْقِلْ
      taʕqil
      تَعْقِلَا
      taʕqilā
      تَعْقِلْنَ
      taʕqilna
      يَعْقِلْنَ
      yaʕqilna
      imperative
      الْأَمْر
      m اِعْقِلْ
      iʕqil
      اِعْقِلَا
      iʕqilā
      اِعْقِلُوا
      iʕqilū
      f اِعْقِلِي
      iʕqilī
      اِعْقِلْنَ
      iʕqilna

      Etymology 5.2

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕaql/

      Noun

      عَقْل • (ʕaqlm (plural عُقُول (ʕuqūl))

      1. verbal noun of عَقَلَ (ʕaqala, to pasture upon camelthorn) (form I)

      Gojri

      Etymology

      Borrowed from Classical Persian عَقْل (aql), from Arabic عَقْل (ʕaql).

      Noun

      عَقَل ('aqalf

      1. intelligence, wisdom, sense

      Further reading

      • Dr Rafique Anjum (2018) Concise Gojri-Kashmiri-English Dictionary, New Delhi: Adam Publishers & Distributors, →ISBN, page 310.
      • Javaid Rahi (2015) “عَقلْ”, in گوجری ڈکشنری [Gojri Dictionary] (in Gojri), page 663, column 2.

      Gulf Arabic

      Root
      ع ق ل
      1 term

      Etymology 1

      Inherited from Arabic عَقْل (ʕaql)

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.ɡɪɫ/

      Noun

      عَقِل • (ʕagiḷm (before il- عَقْل (ʕagḷ), plural عقول (ʕgūḷ))

      1. mind, brain
      2. (figuratively) logic, reason
        الله بالعقل عرفناه
        We know God (exists) by logic and reason ((used to state that something is obvious)
        (literally, “God with the mind we knew him”)

      Etymology 2

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕɪ.ɡəɫ/

      Verb

      عِقَل • (ʕigaḷ) (non-past يعقل (yaʕgiḷ, yʕagiḷ))

      1. to become reasonable, to mature mentally
        يكبر ويعقلyikbar u-yaʕgiḷHe'll become wise as/when he grows up (common saying)

      Hijazi Arabic

      Root
      ع ق ل
      3 terms

      Etymology 1

      From Arabic عَقْل (ʕaql).

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕa.ɡil/, [ʕa.ɡɪl]

      Noun

      عقل • (ʕagilm (construct state عَقْل (ʕagl), plural عُقُول (ʕugūl))

      1. understanding, reason, wisdom, sound judgment
      2. mind
        Synonym: مُخّ (muḵḵ)

      Etymology 2

      From Arabic عَقَلَ (ʕaqala).

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕi.ɡil/, [ʕɪ.ɡɪl]

      Verb

      عِقِل • (ʕigil) I (non-past يِعْقَل (yiʕgal))

      1. to mature
      2. to be reasonable
      Conjugation
      Conjugation of عقل
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عقلت (ʕigilt) عقلت (ʕigilt) عقل (ʕigil) عقلنا (ʕigilna) عقلتوا (ʕigiltu) عقلوا (ʕiglu)
      f عقلتي (ʕigilti) عقلت (ʕiglat)
      non-past m أعقل (ʔaʕgal) تعقل (tiʕgal) يعقل (yiʕgal) نعقل (niʕgal) تعقلوا (tiʕgalu) يعقلوا (yiʕgalu)
      f تعقلي (tiʕgali) تعقل (tiʕgal)
      imperative m اعقل (aʕgal) اعقلوا (aʕgalu)
      f اعقلي (aʕgali)

      Etymology 3

      From Arabic عَقَّلَ (ʕaqqala).

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕaɡ.ɡal/

      Verb

      عَقَّل • (ʕaggal) II (non-past يِعَقِّل (yiʕaggil))

      1. to make reasonable
      Conjugation
      Conjugation of عقل
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عقلت (ʕaggalt) عقلت (ʕaggalt) عقل (ʕaggal) عقلنا (ʕaggalna) عقلتوا (ʕaggaltu) عقلوا (ʕaggalu)
      f عقلتي (ʕaggalti) عقلت (ʕaggalat)
      non-past m أعقل (ʔaʕaggil) تعقل (tiʕaggil) يعقل (yiʕaggil) نعقل (niʕaggil) تعقلوا (tiʕaggilu) يعقلوا (yiʕaggilu)
      f تعقلي (tiʕaggili) تعقل (tiʕaggil)
      imperative m عقل (ʕaggil) عقلوا (ʕaggilu)
      f عقلي (ʕaggili)

      Khalaj

      Noun

      عَقِل (aqıl) (definite accusative عَقلؽ, plural عَقِللار)

      1. Arabic spelling of aqıl (intellect)

      Declension

      Declension of عقل
      singular plural
      nominative عقل عقللار
      genitive عقلؽݧ عقللارؽݧ
      dative عقلقا عقللارقا
      definite accusative عقلؽ عقللارؽ
      locative عقلچا عقللارچا
      ablative عقلدا عقللاردا
      instrumental عقللا عقللارلا
      equative عقلوارا عقللاروارا

      Moroccan Arabic

      Etymology

      Root
      ع ق ل
      1 term

      From Arabic عَقَلَ (ʕaqala).

      Pronunciation

      • IPA(key): /ʕqal/

      Verb

      عقل • (ʕqal) I (non-past يعقل (yiʕqal))

      1. to remember

      Conjugation

      The template Template:ary-conj-fʕal-yifʕal does not use the parameter(s):
      1=ع
      4=ʕ
      5=q
      3=ل
      2=ق
      6=l
      Please see Module:checkparams for help with this warning.

      This verb needs an inflection-table template.

      Ottoman Turkish

      Etymology

      Borrowed from Arabic عَقْل (ʕaql, understanding, reason, mind).

      Noun

      عقل • (akl or akıl) (definite accusative عقلی (aklı), plural عقول (ukul))

      1. reason, intelligence, intellect, the faculty of thinking, judging, abstract reasoning, and conceptual understanding
        Synonym: ذهن (zihn, zihin)
      2. wisdom, wiseness, sapience, the ability to contemplate and act productively using knowledge, experience and insight
        Synonym: حكمت (hikmet)
      3. judgment, discernment, discretion, common sense, the power or faculty of making decisions in a right, just, or wisely way
        Synonyms: ادراك (idrak), اوص (us), هوش (huş)
      4. mind, the non-material substance or set of processes in which perception, judgement, thinking, and will are based
        Synonyms: اوص (us), خاطر (hatır), ذهن (zihn, zihin)

      Derived terms

      • عقل آلمق (akıl almak, to grasp, comprehend)
      • عقل انسانی (akıl insanı, human mind)
      • عقل اوكرتمك (akıl öğretmek, to teach the best thing to do)
      • عقل ایرمك (akıl ermek, to grasp, comprehend)
      • عقل بالغ (akl-ı baliğ, adult person)
      • عقل دیشی (akıl dişi, wisdom tooth)
      • عقل طوتمق (akıl tutmak, to remember)
      • عقل قالمق (akıl kalmak, to remain fixed in the memory)
      • عقل كسمك (akıl kesmek, to grasp, comprehend)
      • عقل نفسانی (akl-ı nefsanî, instinct of self-preservation)
      • عقلدار (akıldar, reasonable)
      • عقلسز (akılsız, unreasonable)
      • عقللو (akıllı, wise, prudent)
      • عقلی (aklî, pertaining to the mind, mental)

      Descendants

      Further reading

      Persian

      Etymology

        Borrowed from Arabic عَقْل (ʕaql).

        Pronunciation

         

        Readings
        Classical reading? aql
        Dari reading? aql
        Iranian reading? aġl
        Tajik reading? aql

        Noun

        Dari عَقل
        Iranian Persian
        Tajik ақл

        عَقل • ('aql)

        1. mind, intellect, understanding, reason
        2. good sense, sound judgment
          • 1976, خسرو شاهانی, “عینک طبی”, in کور لعنتی:
            تو هم اگر عقل درستی داشتی، روزگارت بهتر از این بود.
            to ham agar aql-e dorost-i dâšti, ruzegâr-et behtar az in bud.
            If you had good sense, your life would be better off than this.

        Descendants

        Urdu

        Etymology

          Borrowed from Classical Persian عَقْل ('aql), from Arabic عَقْل (ʕaql). First attested as Old Hindi अकलि (akali).

          Pronunciation

          Noun

          عَقْل • (‘aqlf (formal plural عُقُول ('uqūl), Hindi spelling अक़्ल)

          1. common sense
          2. understanding, wisdom
            Synonym: سَمَجھ (samajh)

          Further reading

          • S. W. Fallon (1879) “عقل”, in A New Hindustani-English Dictionary, Banaras, London: Trubner and Co., page 851
          • عقل”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
          • Platts, John T. (1884) “280”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
          • Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “عقل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co., page 437
          • عقل”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
          • John Shakespear (1834) “عقل”, in A dictionary, Hindustani and English: with a copious index, fitting the work to serve, also, as a dictionary of English and Hindustani, 3rd edition, London: J.L. Cox and Son, →OCLC, page 1224