நடுங்கு

Tamil

Etymology

Cognate with Telugu నడుకు (naḍuku), Tulu ನಡುಗುನಿ (naḍuguni), Malayalam നടുങ്ങുക (naṭuṅṅuka) and Kannada ನಡುಗು (naḍugu)

Pronunciation

IPA^(key): /n̪aɖuŋɡɯ/

Verb

நடுங்கு • (naṭuṅku) (intransitive)

To shiver; to tremble.
Synonym: குலுங்கு (kuluṅku)

அவன் குளிரில் நடுங்குகிறான்
avaṉ kuḷiril naṭuṅkukiṟāṉ
He shivers in the cold.

அவள் பயத்தில் நடுங்குகிறாள்
avaḷ payattil naṭuṅkukiṟāḷ
She trembles with fear.

Conjugation

Conjugation of நடுங்கு (naṭuṅku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	நடுங்குகிறேன் naṭuṅkukiṟēṉ	நடுங்குகிறாய் naṭuṅkukiṟāy	நடுங்குகிறான் naṭuṅkukiṟāṉ	நடுங்குகிறாள் naṭuṅkukiṟāḷ	நடுங்குகிறார் naṭuṅkukiṟār	நடுங்குகிறது naṭuṅkukiṟatu
past	நடுங்கினேன் naṭuṅkiṉēṉ	நடுங்கினாய் naṭuṅkiṉāy	நடுங்கினான் naṭuṅkiṉāṉ	நடுங்கினாள் naṭuṅkiṉāḷ	நடுங்கினார் naṭuṅkiṉār	நடுங்கியது naṭuṅkiyatu
future	நடுங்குவேன் naṭuṅkuvēṉ	நடுங்குவாய் naṭuṅkuvāy	நடுங்குவான் naṭuṅkuvāṉ	நடுங்குவாள் naṭuṅkuvāḷ	நடுங்குவார் naṭuṅkuvār	நடுங்கும் naṭuṅkum
future negative	நடுங்கமாட்டேன் naṭuṅkamāṭṭēṉ	நடுங்கமாட்டாய் naṭuṅkamāṭṭāy	நடுங்கமாட்டான் naṭuṅkamāṭṭāṉ	நடுங்கமாட்டாள் naṭuṅkamāṭṭāḷ	நடுங்கமாட்டார் naṭuṅkamāṭṭār	நடுங்காது naṭuṅkātu
negative	நடுங்கவில்லை naṭuṅkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	நடுங்குகிறோம் naṭuṅkukiṟōm	நடுங்குகிறீர்கள் naṭuṅkukiṟīrkaḷ	நடுங்குகிறார்கள் naṭuṅkukiṟārkaḷ		நடுங்குகின்றன naṭuṅkukiṉṟaṉa
past	நடுங்கினோம் naṭuṅkiṉōm	நடுங்கினீர்கள் naṭuṅkiṉīrkaḷ	நடுங்கினார்கள் naṭuṅkiṉārkaḷ		நடுங்கின naṭuṅkiṉa
future	நடுங்குவோம் naṭuṅkuvōm	நடுங்குவீர்கள் naṭuṅkuvīrkaḷ	நடுங்குவார்கள் naṭuṅkuvārkaḷ		நடுங்குவன naṭuṅkuvaṉa
future negative	நடுங்கமாட்டோம் naṭuṅkamāṭṭōm	நடுங்கமாட்டீர்கள் naṭuṅkamāṭṭīrkaḷ	நடுங்கமாட்டார்கள் naṭuṅkamāṭṭārkaḷ		நடுங்கா naṭuṅkā
negative	நடுங்கவில்லை naṭuṅkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	naṭuṅku			நடுங்குங்கள் naṭuṅkuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	நடுங்காதே naṭuṅkātē			நடுங்காதீர்கள் naṭuṅkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of நடுங்கிவிடு (naṭuṅkiviṭu)		past of நடுங்கிவிட்டிரு (naṭuṅkiviṭṭiru)		future of நடுங்கிவிடு (naṭuṅkiviṭu)
progressive	நடுங்கிக்கொண்டிரு naṭuṅkikkoṇṭiru
effective	நடுங்கப்படு naṭuṅkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	நடுங்க naṭuṅka			நடுங்காமல் இருக்க naṭuṅkāmal irukka
potential	நடுங்கலாம் naṭuṅkalām			நடுங்காமல் இருக்கலாம் naṭuṅkāmal irukkalām
cohortative	நடுங்கட்டும் naṭuṅkaṭṭum			நடுங்காமல் இருக்கட்டும் naṭuṅkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	நடுங்குவதால் naṭuṅkuvatāl			நடுங்காததால் naṭuṅkātatāl
conditional	நடுங்கினால் naṭuṅkiṉāl			நடுங்காவிட்டால் naṭuṅkāviṭṭāl
adverbial participle	நடுங்கி naṭuṅki			நடுங்காமல் naṭuṅkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	நடுங்குகிற naṭuṅkukiṟa	நடுங்கிய naṭuṅkiya	நடுங்கும் naṭuṅkum	நடுங்காத naṭuṅkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	நடுங்குகிறவன் naṭuṅkukiṟavaṉ	நடுங்குகிறவள் naṭuṅkukiṟavaḷ	நடுங்குகிறவர் naṭuṅkukiṟavar	நடுங்குகிறது naṭuṅkukiṟatu	நடுங்குகிறவர்கள் naṭuṅkukiṟavarkaḷ	நடுங்குகிறவை naṭuṅkukiṟavai
past	நடுங்கியவன் naṭuṅkiyavaṉ	நடுங்கியவள் naṭuṅkiyavaḷ	நடுங்கியவர் naṭuṅkiyavar	நடுங்கியது naṭuṅkiyatu	நடுங்கியவர்கள் naṭuṅkiyavarkaḷ	நடுங்கியவை naṭuṅkiyavai
future	நடுங்குபவன் naṭuṅkupavaṉ	நடுங்குபவள் naṭuṅkupavaḷ	நடுங்குபவர் naṭuṅkupavar	நடுங்குவது naṭuṅkuvatu	நடுங்குபவர்கள் naṭuṅkupavarkaḷ	நடுங்குபவை naṭuṅkupavai
negative	நடுங்காதவன் naṭuṅkātavaṉ	நடுங்காதவள் naṭuṅkātavaḷ	நடுங்காதவர் naṭuṅkātavar	நடுங்காதது naṭuṅkātatu	நடுங்காதவர்கள் naṭuṅkātavarkaḷ	நடுங்காதவை naṭuṅkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	நடுங்குவது naṭuṅkuvatu		நடுங்குதல் naṭuṅkutal		நடுங்கல் naṭuṅkal