ပန်

Burmese

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /pàɴ/
  • Romanization: MLCTS: pan • ALA-LC: panʻ • BGN/PCGN: pan • Okell: pañ

Verb

ပန် • (pan)

  1. to ask (for permission); to request; to beg
  2. to ask, wish for
  3. to wear (on the head or on ears)

Derived terms

  • ခွင့်ပန် (hkwang.pan)
  • စိန်နားပန် (cinna:pan)
  • ဆုပန် (hcu.pan)
  • တစ်သက်ပန် (tacsakpan)
  • တောင်းပန် (taung:pan)
  • နားပန် (na:pan)
  • နားပန်ကျင်း (na:pankyang:)
  • ပန်ကြား (pankra:)
  • ပန်ကြားချက် (pankra:hkyak)
  • ပန်ဆင် (panhcang)
  • ပန်ထွာ (panhtwa)
  • ပန်ရွက် (panrwak)
  • ပူပန် (pupan)
  • မြေပန် (mrepan)
  • ရာသက်ပန် (rasakpan)
  • ဝါပန် (wapan)
  • သေတစ်ပန်သက်တစ်ဆုံး (setacpansaktachcum:)
  • ဟန်ကျပန်ကျ (hankya.pankya.)
  • ဟန်ကြီးပန်ကြီး (hankri:pankri:)
  • ဟန်တစ်လုံးပန်တစ်လုံး (hantaclum:pantaclum:)
  • ဟန်ပန်လေလန် (hanpanlelan)
  • ဟန်ရပန်ရ (hanra.panra.)
  • ဟန်ဟန်ပန်ပန် (hanhanpanpan)

References

  1. ^ Luce, G. H. (1981) “-AN Finals (14. to Ask leave, Beg pardon)”, in A Comparative Word-List of Old Burmese, Chinese and Tibetan, London: School of Oriental and African Studies, University of London, →ISBN, page 52
  2. ^ Luce, G. H. (1981) “-AN Finals (15. to Adorn; Flower)”, in A Comparative Word-List of Old Burmese, Chinese and Tibetan, London: School of Oriental and African Studies, University of London, →ISBN, page 52

Further reading

Mon

Pronunciation

Etymology 1

From Old Mon ပန် (pan),[1] from Proto-Mon-Khmer *punʔ, *puən. Cognate with Nyah Kur ปัน, Khmer បួន (buən), Vietnamese bốn.

Numeral

ပန် (pan)

  1. four.

Etymology 2

From Proto-Mon-Khmer *paɲʔ. Cognates include Khmu ປິຍ (piny), Khmer បាញ់ (bañ) and Vietnamese bắn.

Verb

ပန် (pan)

  1. to shoot.

References

  1. ^ Jenny, Mathias (2001). A Short Introduction to the Mon Language.