-auti
Lithuanian
Etymology
Cognate with Old Prussian -aut, Proto-Slavic *-ovati.[1] It has further been connected to the similar suffix -úoti, Latvian -uot, although the relationship is debated.[2][1]
Suffix
-áuti (third-person present tense -áuja, third-person past tense -ãvo)
- Forms verbs from other parts of speech, especially in meaning "to act as (someone or something)".
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | -auju | -auji | -auja | -aujame, -aujam |
-aujate, -aujat |
-auja | |
| past | -avau | -avai | -avo | -avome, -avom |
-avote, -avot |
-avo | ||
| past frequentative | -audavau | -audavai | -audavo | -audavome, -audavom |
-audavote, -audavot |
-audavo | ||
| future | -ausiu | -ausi | -aus | -ausime, -ausim |
-ausite, -ausit |
-aus | ||
| subjunctive | -aučiau | -autum, -autumei |
-autų | -autumėme, -autumėm, -autume |
-autumėte, -autumėt |
-autų | ||
| imperative | — | -auk, -auki |
te-auja, te-aujie |
-aukime, -aukim |
-aukite, -aukit |
te-auja, te-aujie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
Lithuanian terms suffixed with -auti
References
- ↑ 1.0 1.1 Miguel Villanueva Svensson (2014) “The origins of the denominative type Lith. ‑áuti, ‑áuja, OCS ‑ovati, ‑ujǫ”, in Baltistica, volume 49, number 2, , pages 251–264
- ^ Frederik Kortlandt (1995) “Lithuanian verbs in -auti and -uoti”, in Linguistica Baltica, volume 4, pages 141—143