Haftbefehl
German
Etymology
Haft (“arrest”) + Befehl (“order”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaftbəˌfeːl/
Audio: (file) - Hyphenation: Haft‧be‧fehl
Noun
Haftbefehl m (strong, genitive Haftbefehles or Haftbefehls, plural Haftbefehle)
Declension
Declension of Haftbefehl [masculine, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Haftbefehl | die | Haftbefehle |
| genitive | eines | des | Haftbefehles, Haftbefehls | der | Haftbefehle |
| dative | einem | dem | Haftbefehl, Haftbefehle1 | den | Haftbefehlen |
| accusative | einen | den | Haftbefehl | die | Haftbefehle |
1Now rare, see notes.
Further reading
- Haftbefehl on the German Wikipedia.Wikipedia de
- “Haftbefehl” in Duden online