ab-rogar
See also: abrogar
Portuguese
Etymology
Learned borrowing from Latin abrogāre (“to abrogate”).
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.bi.ʁoˈɡa(ʁ)/ [a.bi.hoˈɡa(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /a.bi.ʁoˈɡa(ɾ)/ [a.bi.hoˈɡa(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.bi.ʁoˈɡa(ʁ)/ [a.bi.χoˈɡa(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.bi.ʁoˈɡa(ɻ)/ [a.bi.hoˈɡa(ɻ)]
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.bʁuˈɡaɾ/ [ɐ.βʁuˈɣaɾ]
- (Southern Portugal) IPA(key): /ɐ.bʁuˈɡa.ɾi/ [ɐ.βʁuˈɣa.ɾi]
- Hyphenation: ab-‧ro‧gar
Verb
ab-rogar (first-person singular present ab-rogo, first-person singular preterite ab-roguei, past participle ab-rogado)
Conjugation
Conjugation of ab-rogar (g-gu alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms
Further reading
- “ab-rogar”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025