błyskotliwy

Polish

Etymology

From błyskotać +‎ -liwy. First attested in 1743.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɘs.kɔˈtli.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivɘ
  • Syllabification: błys‧ko‧tli‧wy

Adjective

błyskotliwy (comparative błyskotliwszy, superlative najbłyskotliwszy, derived adverb błyskotliwie)

  1. brilliant, intelligent, quick-witted
    Synonyms: (archaic) błyskotny, inteligentny, lotny
  2. (archaic) sparkling (reflecting light as if giving off tiny sparks)
    Synonym: połyskujący

Declension

Derived terms

Collocations

References

  1. ^ Gordian Wąsowski (1743) Kazania Moralne, na niektore Swięta, z Posłuszeństwa Swiętego[1], page 41

Further reading

  • błyskotliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błyskotliwy in Polish dictionaries at PWN