błyskotność
Polish
Etymology
From błyskotny + -ość. First attested in 1817.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bwɘsˈkɔt.nɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔtnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: błys‧kot‧ność
Noun
błyskotność f
- (archaic) brilliance, intelligence, quickwittedness
- Synonym: błyskotliwość
Declension
Declension of błyskotność
| singular | |
|---|---|
| nominative | błyskotność |
| genitive | błyskotności |
| dative | błyskotności |
| accusative | błyskotność |
| instrumental | błyskotnością |
| locative | błyskotności |
| vocative | błyskotności |
Related terms
nouns
verbs
- błyskać impf, błysnąć pf
- błyskotać impf
- błyszczeć impf, zabłyszczeć pf
References
- ^ Jan Paweł Woronicz (1817) Kazanie przy uroczystych exekwiach ś.p. J. O. Izabelli z Xiążąt Czartoryskich, Xiężny Lubomirskiey marszałkowej koronnej przez sprawującego obrządek religijny w kościele warszawskim św. Krzyża dnia 14 grudnia 1816 roku miane[1], page 5
- ^ błyskotność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- błyskotność in Polish dictionaries at PWN