błyskotny

Polish

Etymology

From błyskotać +‎ -ny. First attested in 1640.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɘsˈkɔt.nɘ/
  • Rhymes: -ɔtnɘ
  • Syllabification: błys‧kot‧ny

Adjective

błyskotny (comparative błyskotniejszy, superlative najbłyskotniejszy, derived adverb błyskotnie)

  1. (archaic) brilliant
    Synonym: błyskotliwy

Declension

Declension of błyskotny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative błyskotny błyskotna błyskotne błyskotni błyskotne
genitive błyskotnego błyskotnej błyskotnego błyskotnych
dative błyskotnemu błyskotnej błyskotnemu błyskotnym
accusative błyskotnego błyskotny błyskotną błyskotne błyskotnych błyskotne
instrumental błyskotnym błyskotną błyskotnym błyskotnymi
locative błyskotnym błyskotnej błyskotnym błyskotnych

Derived terms

noun
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Publius Vergilius Maro (1640) Aneida‎[1] (in Polish), page 84
  2. ^ błyskotny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.