colmar
Galician
Etymology
From colmo (“thatch”).
Pronunciation
- IPA(key): /kolˈmaɾ/
Verb
colmar (first-person singular present colmo, first-person singular preterite colmei, past participle colmado)
Conjugation
1Less recommended.
Related terms
- colmo (“thatch”)
References
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “colm”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “colmar”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “colmar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “colmar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “colmar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “colmar”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kowˈma(ʁ)/ [koʊ̯ˈma(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kowˈma(ɾ)/ [koʊ̯ˈma(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kowˈma(ʁ)/ [koʊ̯ˈma(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kowˈma(ɻ)/ [koʊ̯ˈma(ɻ)]
- (Portugal) IPA(key): /kolˈmaɾ/ [koɫˈmaɾ], /kɔlˈmaɾ/ [kɔɫˈmaɾ]
- (Southern Portugal) IPA(key): /kolˈma.ɾi/ [koɫˈma.ɾi], /kɔlˈma.ɾi/ [kɔɫˈma.ɾi]
- Hyphenation: col‧mar
Etymology 1
From colmo.
Verb
colmar (first-person singular present colmo, first-person singular preterite colmei, past participle colmado)
- to thatch (cover with thatch)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Etymology 2
From Latin cumulāre. Doublet of cumular.
Verb
colmar (first-person singular present colmo, first-person singular preterite colmei, past participle colmado)
- (literary) to depict or regard as superior; to elevate
- (literary, figurative) to fill with; to shower with; to provide with in abundance (especially positive things)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Spanish
Etymology
Inherited from Latin cumulāre. Doublet of the borrowed cumular.
Pronunciation
- IPA(key): /kolˈmaɾ/ [kolˈmaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: col‧mar
Verb
colmar (first-person singular present colmo, first-person singular preterite colmé, past participle colmado)
- (transitive) to fulfill, satisfy
- (transitive) to fill, fill to the brim
- (transitive) to shower, heap
- El rey lo colmó de favores.
- The king showered him with favours.
- (transitive) to overwhelm
Conjugation
infinitive | colmar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | colmando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | colmado | colmada | |||||
plural | colmados | colmadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | colmo | colmastú colmásvos |
colma | colmamos | colmáis | colman | |
imperfect | colmaba | colmabas | colmaba | colmábamos | colmabais | colmaban | |
preterite | colmé | colmaste | colmó | colmamos | colmasteis | colmaron | |
future | colmaré | colmarás | colmará | colmaremos | colmaréis | colmarán | |
conditional | colmaría | colmarías | colmaría | colmaríamos | colmaríais | colmarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | colme | colmestú colmésvos2 |
colme | colmemos | colméis | colmen | |
imperfect (ra) |
colmara | colmaras | colmara | colmáramos | colmarais | colmaran | |
imperfect (se) |
colmase | colmases | colmase | colmásemos | colmaseis | colmasen | |
future1 | colmare | colmares | colmare | colmáremos | colmareis | colmaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | colmatú colmávos |
colme | colmemos | colmad | colmen | ||
negative | no colmes | no colme | no colmemos | no colméis | no colmen |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive colmar | dative | colmarme | colmarte | colmarle, colmarse | colmarnos | colmaros | colmarles, colmarse |
accusative | colmarme | colmarte | colmarlo, colmarla, colmarse | colmarnos | colmaros | colmarlos, colmarlas, colmarse | |
with gerund colmando | dative | colmándome | colmándote | colmándole, colmándose | colmándonos | colmándoos | colmándoles, colmándose |
accusative | colmándome | colmándote | colmándolo, colmándola, colmándose | colmándonos | colmándoos | colmándolos, colmándolas, colmándose | |
with informal second-person singular tú imperative colma | dative | cólmame | cólmate | cólmale | cólmanos | not used | cólmales |
accusative | cólmame | cólmate | cólmalo, cólmala | cólmanos | not used | cólmalos, cólmalas | |
with informal second-person singular vos imperative colmá | dative | colmame | colmate | colmale | colmanos | not used | colmales |
accusative | colmame | colmate | colmalo, colmala | colmanos | not used | colmalos, colmalas | |
with formal second-person singular imperative colme | dative | cólmeme | not used | cólmele, cólmese | cólmenos | not used | cólmeles |
accusative | cólmeme | not used | cólmelo, cólmela, cólmese | cólmenos | not used | cólmelos, cólmelas | |
with first-person plural imperative colmemos | dative | not used | colmémoste | colmémosle | colmémonos | colmémoos | colmémosles |
accusative | not used | colmémoste | colmémoslo, colmémosla | colmémonos | colmémoos | colmémoslos, colmémoslas | |
with informal second-person plural imperative colmad | dative | colmadme | not used | colmadle | colmadnos | colmaos | colmadles |
accusative | colmadme | not used | colmadlo, colmadla | colmadnos | colmaos | colmadlos, colmadlas | |
with formal second-person plural imperative colmen | dative | cólmenme | not used | cólmenle | cólmennos | not used | cólmenles, cólmense |
accusative | cólmenme | not used | cólmenlo, cólmenla | cólmennos | not used | cólmenlos, cólmenlas, cólmense |
Derived terms
- la gota que colmó el vaso
- que Dios te colme de bendiciones
Related terms
Further reading
- “colmar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024