confortar
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguese confortar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Latin cōnfortāre.
Pronunciation
- IPA(key): [koɱfoɾˈtaɾ]
Verb
confortar (first-person singular present conforto, first-person singular preterite confortei, past participle confortado)
- to comfort, ease; to strengthen; to give courage
- Synonym: reconfortar
Conjugation
1Less recommended.
Derived terms
- confortábel
- conforto
- desconfortar
- reconfortar
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “confortar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “confortar”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “confortar”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- “confortar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, 2012–2025
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “confortar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin cōnfortāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõ.foʁˈta(ʁ)/ [kõ.fohˈta(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kõ.foɾˈta(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõ.foʁˈta(ʁ)/ [kõ.foχˈta(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõ.foɻˈta(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /kõ.fuɾˈtaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /kõ.fuɾˈta.ɾi/
Verb
confortar (first-person singular present conforto, first-person singular preterite confortei, past participle confortado)
- to comfort
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Spanish
Etymology
Inherited from Latin cōnfortāre. In Old Spanish, its rhizotonic conjugations showed the expected diphthongization (cf. confuerto), but this was later leveled to /o/ by analogy with arrhizotonic forms.[1] Despite the resemblance, not a doublet of conhortar.
Pronunciation
- IPA(key): /konfoɾˈtaɾ/ [kõɱ.foɾˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧for‧tar
Verb
confortar (first-person singular present conforto, first-person singular preterite conforté, past participle confortado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive confortar | dative | confortarme | confortarte | confortarle, confortarse | confortarnos | confortaros | confortarles, confortarse |
| accusative | confortarme | confortarte | confortarlo, confortarla, confortarse | confortarnos | confortaros | confortarlos, confortarlas, confortarse | |
| with gerund confortando | dative | confortándome | confortándote | confortándole, confortándose | confortándonos | confortándoos | confortándoles, confortándose |
| accusative | confortándome | confortándote | confortándolo, confortándola, confortándose | confortándonos | confortándoos | confortándolos, confortándolas, confortándose | |
| with informal second-person singular tú imperative conforta | dative | confórtame | confórtate | confórtale | confórtanos | not used | confórtales |
| accusative | confórtame | confórtate | confórtalo, confórtala | confórtanos | not used | confórtalos, confórtalas | |
| with informal second-person singular vos imperative confortá | dative | confortame | confortate | confortale | confortanos | not used | confortales |
| accusative | confortame | confortate | confortalo, confortala | confortanos | not used | confortalos, confortalas | |
| with formal second-person singular imperative conforte | dative | confórteme | not used | confórtele, confórtese | confórtenos | not used | confórteles |
| accusative | confórteme | not used | confórtelo, confórtela, confórtese | confórtenos | not used | confórtelos, confórtelas | |
| with first-person plural imperative confortemos | dative | not used | confortémoste | confortémosle | confortémonos | confortémoos | confortémosles |
| accusative | not used | confortémoste | confortémoslo, confortémosla | confortémonos | confortémoos | confortémoslos, confortémoslas | |
| with informal second-person plural imperative confortad | dative | confortadme | not used | confortadle | confortadnos | confortaos | confortadles |
| accusative | confortadme | not used | confortadlo, confortadla | confortadnos | confortaos | confortadlos, confortadlas | |
| with formal second-person plural imperative conforten | dative | confórtenme | not used | confórtenle | confórtennos | not used | confórtenles, confórtense |
| accusative | confórtenme | not used | confórtenlo, confórtenla | confórtennos | not used | confórtenlos, confórtenlas, confórtense | |
Derived terms
- confortable
- confortamiento
- confortante
- confortativo
- reconfortar
Related terms
- confort
- confortación
- confortador
References
- ^ Penny, Ralph. 2002. A history of the Spanish language. Cambridge University Press. Page 183
Further reading
- “confortar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024