eigra

Icelandic

Etymology

Probably from some formation of Proto-Indo-European *h₁ey- (“to go”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈeiɣra/
  • Rhymes: -eiɣra

Verb

eigra (weak verb, third-person singular past indicative eigraði, supine eigrað)

  1. (intransitive) to wander aimlessly, to ramble, to drift
    Synonyms: ráfa, rangla, reika, flakka, sveima, vafra

Conjugation

eigra – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að eigra
supine sagnbót eigrað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 eigrandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég eigra eigraði eigri eigraði
þú eigrar eigraðir eigrir eigraðir
hann, hún, það eigrar eigraði eigri eigraði
plural við eigrum eigruðum eigrum eigruðum
þið eigrið eigruðuð eigrið eigruðuð
þeir, þær, þau eigra eigruðu eigri eigruðu
imperative boðháttur
singular þú eigra (þú), eigraðu
plural þið eigrið (þið), eigriði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

  • eigur (“wandering, rambling”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.