sveima

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsveiːma]
  • Rhymes: -eiːma

Verb

sveima (weak verb, third-person singular past indicative sveimaði, supine sveimað)

  1. (intransitive) to float, to hover
    Synonym: svífa
  2. (intransitive) to wander, to roam
    Synonyms: ráfa, eigra, reika, flakka, rangla, vafra

Conjugation

sveima – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að sveima
supine sagnbót sveimað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 sveimandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég sveima sveimaði sveimi sveimaði
þú sveimar sveimaðir sveimir sveimaðir
hann, hún, það sveimar sveimaði sveimi sveimaði
plural við sveimum sveimuðum sveimum sveimuðum
þið sveimið sveimuðuð sveimið sveimuðuð
þeir, þær, þau sveima sveimuðu sveimi sveimuðu
imperative boðháttur
singular þú sveima (þú), sveimaðu
plural þið sveimið (þið), sveimiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

  • sveim (“wandering, roaming”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.