gapa

From gap- + -a.

gapa (intransitive)

1. to be full (of any container)

• gapeta (“to fill, cause to be full”)

From Old Norse gapa.

• IPA^(key): /ˈkaːpa/

  Rhymes: -aːpa

gapa (weak verb, third-person singular past indicative gapti, supine gapað)

1. to gape

This verb needs an inflection-table template.

Compare Cahuilla kúpvel

gapa

1. bed

• gapte (simple past)
• gapt (past participle)

gapa

1. inflection of gape:
   1. simple past
   2. past participle

From Proto-Germanic *gapōną (“to gaze, observe”), from Proto-Indo-European *ǵʰeh₂- (“to gape, be wide open”).^[1]

gapa (singular past indicative gapti, plural past indicative gǫptu, past participle gapat)

1. to gape, open the mouth wide

• Zoëga, Geir T. (1910) “gapa”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive

• glapa (Chełmno-Dobrzyń, Central Greater Poland, Kalisz Voivodeship, Far Masovian, Łomża Voivodeship)
• hapa (Lublin)

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -apa
• Syllabification: ga‧pa
• Homophone: Gapa

gapa f

1. (colloquial or dialectal, Far Masovian) booby (person)
2. (Chełmno-Dobrzyń, Kuyavia) alternative form of gap
3. (Chełmno-Dobrzyń, Kuyavia) saddle made of calfskin or foal leather without stirrups
4. (Chełmno-Dobrzyń, Kuyavia, Kociewie, Far Masovian, Malbork) hooded crow (Corvus cornix)

   Synonym: wrona

• gapa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gapa in Polish dictionaries at PWN
• Józef Bliziński (1860) “gapa”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 622
• Oskar Kolberg (1867) “gapa”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270
• Antoni Krasnowolski (1879) “gapa”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 302
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “gapa”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 108
• Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “gapa”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 744
• Władysław Matlakowski (1892) “gapa”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 5

ga (“pry open”) +‎ -pa

gapa

1. wedge

• Firchow, Irwin, Firchow, Jacqueline, Akoitai, David (1973) Vocabulary of Rotokas - Pidgin - English‎^[1], Ukarumpa: Summer Institute of Linguistics, page 18

• IPA^(key): /ɡa.ˈpa/, [ɡa.ˈpa]

gapa

1. canvas

Inherited from Old Swedish gapa or gap +‎ -a

gapa (present gapar, preterite gapade, supine gapat, imperative gapa)

1. to open one's mouth; keep one's mouth open
2. to talk very loudly or shout
3. to gape (be wide open)

   en gapande avgrund

   a gaping abyss

4. to be (conspicuously) empty

   Läktarna gapade tomma

   The bleachers were empty

   Butikshyllorna gapade tomma

   The store shelves were empty

• gaphals (“someone who screams and shouts”)

• gapa in Svensk ordbok (SO)
• gapa in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• gapa in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)