inspirar

Asturian

Etymology

Borrowed from Latin inspīrāre.

Verb

inspirar (first-person singular indicative present inspiro, past participle inspiráu)

  1. to inhale (to draw air into the lungs)
  2. to inspire

Conjugation

Synonyms

Catalan

Etymology

Borrowed from Latin īnspīrāre.

Pronunciation

Verb

inspirar (first-person singular present inspiro, first-person singular preterite inspirí, past participle inspirat)(transitive)

  1. to inspire
  2. to breathe in

Conjugation

Derived terms

Further reading

Interlingua

Verb

inspirar

  1. to inspire

Conjugation

    Conjugation of inspirar
infinitive inspirar
participle present perfect
inspirante inspirate
active simple perfect
present inspira ha inspirate
past inspirava habeva inspirate
future inspirara habera inspirate
conditional inspirarea haberea inspirate
imperative inspira
passive simple perfect
present es inspirate ha essite inspirate
past esseva inspirate habeva essite inspirate
future essera inspirate habera essite inspirate
conditional esserea inspirate haberea essite inspirate
imperative sia inspirate

Portuguese

Etymology

Borrowed from Latin īnspīrāre.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ĩs.piˈɾa(ʁ)/ [ĩs.piˈɾa(h)]
    • (São Paulo) IPA(key): /ĩs.piˈɾa(ɾ)/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /ĩʃ.piˈɾa(ʁ)/ [ĩʃ.piˈɾa(χ)]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ĩs.piˈɾa(ɻ)/
 
  • (Portugal) IPA(key): /ĩʃ.piˈɾaɾ/
    • (Southern Portugal) IPA(key): /ĩʃ.piˈɾa.ɾi/

Verb

inspirar (first-person singular present inspiro, first-person singular preterite inspirei, past participle inspirado)

  1. to inspire
  2. to inhale

Conjugation

Spanish

Etymology

Borrowed from Latin īnspīrāre.

Pronunciation

  • IPA(key): /inspiˈɾaɾ/ [ĩns.piˈɾaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: ins‧pi‧rar

Verb

inspirar (first-person singular present inspiro, first-person singular preterite inspiré, past participle inspirado)

  1. to inspire
  2. to inhale
    Synonym: inhalar

Conjugation

Further reading