nakładany

Polish

Etymology

From nakładać +‎ -any. First attested in 1656–1688.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /na.kwaˈda.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: na‧kła‧da‧ny

Adjective

nakładany (not comparable, no derived adverb)

  1. (of pockets, cuffs, etc.) felled (sewn onto the top)

Declension

Declension of nakładany (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative nakładany nakładana nakładane nakładani nakładane
genitive nakładanego nakładanej nakładanego nakładanych
dative nakładanemu nakładanej nakładanemu nakładanym
accusative nakładanego nakładany nakładaną nakładane nakładanych nakładane
instrumental nakładanym nakładaną nakładanym nakładanymi
locative nakładanym nakładanej nakładanym nakładanych
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Participle

nakładany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of nakładać

References

  1. ^ “NAKŁADANY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 5 September 2016

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.