nakładnie
Polish
Etymology
From nakładny + -ie. First attested in 1588.[1]
Pronunciation
- Rhymes: -adɲɛ
- Syllabification: na‧kład‧nie
Adverb
nakładnie (not comparable)
Related terms
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nakładnie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nakładnie”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nakładnie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nakładnie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 84