nakładczy

Polish

Etymology

From nakładca +‎ -y. First attested in 1819.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈkwat.t͡ʂɘ/
  • Rhymes: -att͡ʂɘ
  • Syllabification: na‧kład‧czy

Adjective

nakładczy (not comparable, derived adverb nakładczo)

  1. (relational) merchant employer (of jobs, requests, etc., paid for by the contractor, who also supplies materials, and made in the contractor's own place with their own tools)
    Synonym: nakładowy

Declension

Declension of nakładczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative nakładczy nakładcza nakładcze nakładczy nakładcze
genitive nakładczego nakładczej nakładczego nakładczych
dative nakładczemu nakładczej nakładczemu nakładczym
accusative nakładczego nakładczy nakładczą nakładcze nakładczych nakładcze
instrumental nakładczym nakładczą nakładczym nakładczymi
locative nakładczym nakładczej nakładczym nakładczych

Derived terms

noun
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

  1. ^ Gazeta Lwowska‎[1] (in Polish), number 30, 15 March 1819, page 119

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.