oğlan

See also: oglan and öglan

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic оғлан
Abjad

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اوغلان (oġlan), from Proto-Turkic *oglan.

cognates

Cognate with Bashkir улан (ulan), Kazakh ұлан (ūlan), Tatar олан (olan), улан (ulan), углан (uğlan), Turkish oğlan, Turkmen oglan, Uzbek oʻgʻlon. See also English uhlan.

Pronunciation

  • IPA(key): /oɣ.ɫɑn/
  • Audio:(file)

Noun

oğlan (definite accusative oğlanı, plural oğlanlar)

  1. boy
    Antonym: qız

Declension

Declension of oğlan
singular plural
nominative oğlanoğlanlar
definite accusative oğlanıoğlanları
dative oğlanaoğlanlara
locative oğlandaoğlanlarda
ablative oğlandanoğlanlardan
definite genitive oğlanınoğlanların
Possessive forms of oğlan
nominative
singular plural
mənim (“my”) oğlanım oğlanlarım
sənin (“your”) oğlanın oğlanların
onun (“his/her/its”) oğlanı oğlanları
bizim (“our”) oğlanımız oğlanlarımız
sizin (“your”) oğlanınız oğlanlarınız
onların (“their”) oğlanı or oğlanları oğlanları
accusative
singular plural
mənim (“my”) oğlanımı oğlanlarımı
sənin (“your”) oğlanını oğlanlarını
onun (“his/her/its”) oğlanını oğlanlarını
bizim (“our”) oğlanımızı oğlanlarımızı
sizin (“your”) oğlanınızı oğlanlarınızı
onların (“their”) oğlanını or oğlanlarını oğlanlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) oğlanıma oğlanlarıma
sənin (“your”) oğlanına oğlanlarına
onun (“his/her/its”) oğlanına oğlanlarına
bizim (“our”) oğlanımıza oğlanlarımıza
sizin (“your”) oğlanınıza oğlanlarınıza
onların (“their”) oğlanına or oğlanlarına oğlanlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) oğlanımda oğlanlarımda
sənin (“your”) oğlanında oğlanlarında
onun (“his/her/its”) oğlanında oğlanlarında
bizim (“our”) oğlanımızda oğlanlarımızda
sizin (“your”) oğlanınızda oğlanlarınızda
onların (“their”) oğlanında or oğlanlarında oğlanlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) oğlanımdan oğlanlarımdan
sənin (“your”) oğlanından oğlanlarından
onun (“his/her/its”) oğlanından oğlanlarından
bizim (“our”) oğlanımızdan oğlanlarımızdan
sizin (“your”) oğlanınızdan oğlanlarınızdan
onların (“their”) oğlanından or oğlanlarından oğlanlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) oğlanımın oğlanlarımın
sənin (“your”) oğlanının oğlanlarının
onun (“his/her/its”) oğlanının oğlanlarının
bizim (“our”) oğlanımızın oğlanlarımızın
sizin (“your”) oğlanınızın oğlanlarınızın
onların (“their”) oğlanının or oğlanlarının oğlanlarının

See also

  • kişi (“person, man”)

Further reading

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *oglan. Cognate with Bashkir улан (ulan), Kazakh ұлан (ūlan), Tatar олан (olan), улан (ulan), углан (uğlan), Southern Altai уулан (uulan), Turkish oğlan, Turkmen oglan, Uzbek oʻgʻlon.

Noun

oğlan (3rd person possessive [please provide], plural [please provide])

  1. youngster

References

Tenishev, Edhem (1976) “oğlan”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اوغلان (oğlan, “boy”), from Old Anatolian Turkish اوغلان (oġlan), from Proto-Turkic *oglan.

Pronunciation

  • IPA(key): /oːˈɫan/, [o̞ːˈɫ̪ɑn̪]
  • Hyphenation: oğ‧lan
  • Audio:(file)

Noun

oğlan (definite accusative oğlanı, plural oğlanlar)

  1. boy, male child
  2. youth, young man
  3. knave, jack in playing cards
    Synonyms: bacak, vale
  4. (slang) catamite
  5. a male servant
    Synonym: uşak
  6. womb
    Synonyms: döl yatağı, rahim

Declension

Declension of oğlan
singular plural
nominative oğlan oğlanlar
definite accusative oğlanı oğlanları
dative oğlana oğlanlara
locative oğlanda oğlanlarda
ablative oğlandan oğlanlardan
genitive oğlanın oğlanların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular oğlanım oğlanlarım
2nd singular oğlanın oğlanların
3rd singular oğlanı oğlanları
1st plural oğlanımız oğlanlarımız
2nd plural oğlanınız oğlanlarınız
3rd plural oğlanları oğlanları
definite accusative
singular plural
1st singular oğlanımı oğlanlarımı
2nd singular oğlanını oğlanlarını
3rd singular oğlanını oğlanlarını
1st plural oğlanımızı oğlanlarımızı
2nd plural oğlanınızı oğlanlarınızı
3rd plural oğlanlarını oğlanlarını
dative
singular plural
1st singular oğlanıma oğlanlarıma
2nd singular oğlanına oğlanlarına
3rd singular oğlanına oğlanlarına
1st plural oğlanımıza oğlanlarımıza
2nd plural oğlanınıza oğlanlarınıza
3rd plural oğlanlarına oğlanlarına
locative
singular plural
1st singular oğlanımda oğlanlarımda
2nd singular oğlanında oğlanlarında
3rd singular oğlanında oğlanlarında
1st plural oğlanımızda oğlanlarımızda
2nd plural oğlanınızda oğlanlarınızda
3rd plural oğlanlarında oğlanlarında
ablative
singular plural
1st singular oğlanımdan oğlanlarımdan
2nd singular oğlanından oğlanlarından
3rd singular oğlanından oğlanlarından
1st plural oğlanımızdan oğlanlarımızdan
2nd plural oğlanınızdan oğlanlarınızdan
3rd plural oğlanlarından oğlanlarından
genitive
singular plural
1st singular oğlanımın oğlanlarımın
2nd singular oğlanının oğlanlarının
3rd singular oğlanının oğlanlarının
1st plural oğlanımızın oğlanlarımızın
2nd plural oğlanınızın oğlanlarınızın
3rd plural oğlanlarının oğlanlarının
Predicative forms
singular plural
1st singular oğlanım oğlanlarım
2nd singular oğlansın oğlanlarsın
3rd singular oğlan
oğlandır 		oğlanlar
oğlanlardır
1st plural oğlanız oğlanlarız
2nd plural oğlansınız oğlanlarsınız
3rd plural oğlanlar oğlanlardır

Coordinate terms

Playing cards in Turkish · iskambil (layout · text)
as, birli ikili üçlü dörtlü beşli altılı yedili
sekizli dokuzlu onlu bacak, oğlan, vale, fanti kız papaz, rua joker

Derived terms

  • babasız oğlan doğurmak
  • esasoğlan
  • keloğlan
  • kızoğlan
  • kızoğlankız
  • kocaoğlan
  • oğlan ağrısı
  • oğlan anası, evin binası
  • oğlan derdi kız derdi, bahar derdi yaz derdi
  • oğlan uşak
  • oğlan yedi oyuna gitti, çoban yedi koyuna gitti
  • oğlancı
  • oğlancık
  • oğlanevi
  • Sarıoğlan
  • şamaroğlanı

Further reading

  • “oğlan”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Ayverdi, İlhan (2010) “oğlan”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “oğlan”, in Nişanyan Sözlük
  • Eren, Hasan (1999) “oğlan”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language]‎[1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi
  • “oğlan”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.