pies

• IPA^(key): /paɪz/

  • Audio (Southern England):

    (file)

• Rhymes: -aɪz

pies

1. plural of pie

pies

1. third-person singular simple present indicative of pie
2. third-person singular simple present indicative of pi

• EPIs, Peis, Epis, IEPs, pisé, epis, sipe, Seip, spie, Sipe, ipes

pies

1. plural of pie

Potentially borrowed from Middle English pye, a borrowing from Old French pie. Cognate with Welsh piod.

pies f (singulative piesen)

1. (collective) magpies

Variant of pis.

• IPA^(key): /ˈpis/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: pies
• Rhymes: -is

pies m (uncountable)

1. (slang or childish) alternative form of pis; pee, piss

• piesen

• peis

• Audio:

  (file)

pies f

1. plural of pie

• ipés, Pise, pisé

pies

1. (reintegrationist norm) second-person singular present subjunctive of piar

Inherited from Proto-Slavic *pьsъ.

• IPA^(key): /ˈpjɛs/
• Rhymes: -ɛs
• Syllabification: pies

pies m animal (diminutive piesk)

1. dog (Canis familiaris)

   Synonym: tósz

2. puppy (young dog)

• Stefan Ramułt (1893) “pjes”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 137
• Sychta, Bernard (1970) “ṕes”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 4 (P – Ř), Wrocław: Ossolineum, page 259
• Jan Trepczyk (1994) “pies”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “pies”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• “pies”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

piēs

1. second-person singular present active subjunctive of piō

• "pies", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)

Inherited from Proto-Slavic *pь̀sъ. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pʲɛs/
• IPA^(key): (15^th CE) /pʲɛs/

pies m animacy unattested (diminutive psek, related adjective psi)

1. (attested in Masovia) dog (Canis lupus familiaris)
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 81:

     Nyektorzy szwyerzs gonyony przes psy (per canes) drvgego wszącz nye sromayą

     [Niektorzy źwierz goniony przez psy (per canes) drugiego wziąć [się] nie sromają]

   • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume I, page XLV:

     Psszy lowcze (canes ad venandum) wyączey kostvgya, nyszly [v]uzythku noszą

     [Psy łowcze (canes ad venandum) więcej kosztują, niżli [v]użytku niosą]

2. (derogatory) dog (someone contemptible)
   • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[5], [6], [7]}, volume XXV, page 179:

     O, impudens canis nyesromyeslyvy psye!

     [O, impudens canis niesromieźliwy psie!]

• Polish: pies
• Silesian: pies

• Boryś, Wiesław (2005) “pies”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “pies”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “pies”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pies”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

pies m pl

1. plural of pie

Inherited from Old Polish pies.

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Audio 3:

  (file)

• Rhymes: -ɛs
• Syllabification: pies

pies m animal (diminutive piesek, augmentative psisko, related adjective psi)

1. dog (Canis lupus familiaris)
2. dog (any member of the family Canidae, including domestic dogs, wolves, coyotes, jackals, foxes, and their relatives (extant and extinct); canid)
3. (hunting) male fox or badger
4. (obsolete, music) place where strings of a violin are connected
5. (obsolete) wooden peg with a blade with one end sharply cut, used to collect pulp
6. (Middle Polish) harbor seal (Phoca vitulina)

   Synonym: foka pospolita

pies m animal or m pers

1. (derogatory, law enforcement, slang) cop, policeman

   Synonyms: glina, gliniarz

2. (colloquial, derogatory) dog (someone contemptible)
3. (obsolete, derogatory) someone greedy

pies m inan

1. (Przemyśl) peg stuck in the lower end of a rafter
2. (Kielce, in the plural) sewn-in strips on the shoulders of shirts

• pies in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pies in Polish dictionaries at PWN
• pies in PWN's encyclopedia
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pies”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “PIES”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 12.09.2023
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pies”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pies”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pies”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 167
• Aleksander Saloni (1899) “pies”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 242
• Aleksander Saloni (1908) “pies”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 338
• Władysław Siarkowski (1878) “pies”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 252

pies

1. second-person singular present subjunctive of piar

Inherited from Old Polish pies.

• IPA^(key): /ˈpjɛs/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛs
• Syllabification: pies

pies m animal

1. dog (Canis lupus familiaris)

• pies in dykcjonorz.eu
• pies in silling.org
• Henryk Jaroszewicz (2022) “pies”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 111
• Aleksandra Wencel (2023) “pjes”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 482

• IPA^(key): /ˈpjes/ [ˈpjes]
• Rhymes: -es
• Syllabification: pies

pies m pl

1. plural of pie

pies

1. second-person singular voseo present subjunctive of piar